برای دریافت اقامت دائم در کشورهای مختلف، روشها و شرایط متفاوت است و بسته به کشوری که قصد دارید در آن اقامت دائم بگیرید، این روشها متغیر است. ولی بهترین روشهای عمومی برای ایرانیان ، چند راه معمول وجود داردکه عبارتند از :
اقامت دائم از طریق سرمایهگذاری یکی از محبوبترین و در بسیاری از کشورها سریعترین و مطمئنترین روشها برای گرفتن اقامت است مخصوصاً برای افرادی که نمیخواهند مسیرهای طولانی مثل تحصیل یا کار را طی کنند.شما با سرمایهگذاری در اقتصاد کشور مقصد (مثلاً خرید ملک، راهاندازی کسبوکار، خرید سهام یا سپرده بانکی) اقامت موقت یا دائم آن کشور را دریافت میکنید.
بسیاری از کشورها این طرح را برای جذب سرمایه خارجی ایجاد کردهاند.
یکی از سادهترین روشهاست.
کشورهایی مانند ترکیه، یونان، پرتغال، اسپانیا، قبرس و دبی (امارات) این نوع برنامه را دارند.
معمولاً پس از خرید ملک به ارزش مشخص (مثلاً 250 تا 500 هزار یورو)، اقامت به شما و خانوادهتان داده میشود.
مزایا | معایب |
|---|---|
|
|
با تأسیس شرکت و اشتغالزایی میتوانید اقامت دائم بگیرید.
کشورهای مناسب: کانادا، انگلستان، آلمان، استونی، هلند، مجارستان، گرجستان و برخی کشورهای اروپایی.
در بعضی کشورها با ارائه بیزینسپلن واقعی و نشان دادن سوددهی، اقامت دائم داده میشود.
مزایا | معایب |
|---|---|
|
|
در این روش باید مبلغی را در بانک یا اوراق قرضه کشور مقصد سپردهگذاری کنید.
کشورهایی مانند لتونی، مالت، قبرس و دومینیکا این گزینه را دارند.
مزایا | معایب |
|---|---|
|
|
برخی کشورها اقامت طلایی (Golden Visa) ارائه میدهند، مخصوصاً در اروپا.
کشورهایی مثل پرتغال، یونان، اسپانیا، قبرس و مالت این برنامه را دارند.
با خرید ملک یا سرمایهگذاری میتوانید اقامت دائم اروپا را بگیرید و در منطقه شینگن آزادانه رفتوآمد کنید
کشور | نوع سرمایهگذاری | مبلغ تقریبی | مدت تا اقامت دائم |
🇹🇷 ترکیه | خرید ملک | حداقل 400 هزار دلار | سریع (3–6 ماه) |
🇵🇹 پرتغال | خرید ملک یا سرمایهگذاری | از 280 تا 500 هزار یورو | اقامت دائم بعد از 5 سال |
🇬🇷 یونان | خرید ملک | حداقل 250 هزار یورو | اقامت دائم از ابتدا |
🇨🇾 قبرس | خرید ملک | حداقل 300 هزار یورو | اقامت دائم فوری |
🇨🇦 کانادا | ثبت شرکت / استارتاپ | متغیر (از 150 هزار دلار به بالا) | اقامت دائم بعد از چند سال فعالیت |
اقامت دائم از طریق تحصیل و کاریابی موضوعی مهم و مورد توجه بسیاری از افراد مهاجر است اقامت دائم از طریق تحصیل معمولاً با گرفتن ویزای تحصیلی و سپس تبدیل آن به ویزای کاری پس از فارغالتحصیلی امکانپذیر است. کاریابی و اشتغال در کشور مقصد باعث افزایش شانس دریافت اقامت دائم میشود.تحصیل در کشور مقصد و سپس پیدا کردن کار مرتبط و درخواست ویزای کاری که منجر به اقامت دائم شود.
ثبت نام در دانشگاه یا موسسه آموزشی معتبر: ابتدا باید پذیرش تحصیلی از یک دانشگاه یا کالج معتبر در کشور مقصد دریافت کنید.
اخذ ویزای تحصیلی: پس از پذیرش، ویزای تحصیلی دریافت میکنید که معمولاً به مدت طول دوره تحصیل صادر میشود.
تحصیل موفق و دریافت مدرک: با موفقیت دوره تحصیلی را به پایان برسانید.
امکان کار پارهوقت: در برخی کشورها دانشجویان اجازه دارند به صورت محدود کار کنند که این میتواند تجربه کاری مفیدی باشد.
برنامههای تبدیل ویزای تحصیلی به اقامت دائم: برخی کشورها پس از اتمام تحصیل، به دانشجویان اجازه میدهند که برای مدت مشخصی جستجوی کار کنند یا ویزای کاری دریافت کنند. در صورت یافتن کار مرتبط و دریافت ویزای کاری، میتوانید مسیر اقامت دائم را ادامه دهید.
جستجوی کار مرتبط با تخصص و رشته تحصیلی: پس از تحصیل یا به صورت مستقل، باید کار مرتبط با تخصص خود پیدا کنید.
اخذ ویزای کاری: کارفرما معمولاً باید برای شما پیشنهاد شغلی ارائه دهد و به شما ویزای کاری بدهد.
تجربه کاری و پرداخت مالیات: کار کردن و پرداخت مالیات در کشور مقصد باعث افزایش امتیاز شما برای درخواست اقامت دائم میشود.
درخواست اقامت دائم: پس از گذشت مدت زمان مشخص (معمولاً چند سال کار و زندگی در کشور)، میتوانید درخواست اقامت دائم دهید.
شرایط و قوانین هر کشور برای اقامت دائم متفاوت است؛ کشورهایی مثل کانادا، استرالیا، آلمان و غیره، برنامههای خاص خود را دارند.
بعضی کشورها برنامههای "اقامت پس از تحصیل" دارند که به دانشجویان اجازه میدهد پس از اتمام تحصیل، برای چند سال کار کنند و بعد اقامت دائم بگیرند.
مهم است مدارک تحصیلی و شغلیتان معتبر باشد و بتوانید سابقه کاری مرتبط ارائه دهید.
اقامت دائم از طریق ازدواج یکی از روشهای رایج و نسبتاً سریع برای دریافت اقامت و در برخی کشورها حتی تابعیت است، اما دارای شرایط، مراحل و نکات مهمی است که باید دقیق رعایت شود تا از مشکلات حقوقی یا رد درخواست جلوگیری گردد
اقامت دائم از طریق ازدواج زمانی ممکن است که فرد با یک شهروند یا مقیم دائم کشور مقصد ازدواج کند و پس از تایید قانونی و گذراندن مراحل مشخص، اجازه اقامت دائم به او داده شود. این فرآیند معمولاً نیازمند اثبات زندگی مشترک واقعی و رعایت قوانین مهاجرتی آن کشور است.
ازدواج با یک شهروند آن کشور یا فرد دارای اقامت دائم میتواند سریعتر منجر به اقامت دائم شود.
مزیت: نسبتا سریع و سادهتر.
عیب: باید رابطه واقعی باشد و مدارک آن اثبات شود
ازدواج باید واقعی و مبتنی بر رابطه عاطفی و زندگی مشترک باشد.
ازدواجهای صوری (ازدواج برای گرفتن اقامت بدون زندگی واقعی) در بسیاری از کشورها جرم محسوب میشود و میتواند منجر به ابطال اقامت، جریمه، یا حتی اخراج گردد.
معمولاً دولتها از طریق مصاحبه، بررسی مدارک، عکسها، پیامها، و بازدیدهای احتمالی صحت ازدواج را بررسی میکنند.
سند رسمی ازدواج (ترجمه رسمیشده و تأیید شده)
مدارک هویتی هر دو نفر
عکسهای مشترک در بازههای زمانی مختلف
مکاتبات (پیامها، تماسها، سفرهای مشترک)
مدارک سکونت مشترک (قرارداد اجاره، قبضها، حساب بانکی مشترک و...)
ابتدا اقامت موقت 1 تا 2 ساله اعطا میشود.
پس از اثبات تداوم و واقعی بودن ازدواج، اقامت دائم داده میشود.
پس از چند سال (معمولاً 3 تا 5 سال)، امکان درخواست تابعیت وجود دارد.
باید شهروند یا مقیم دائم کشور مقصد باشد.
باید توانایی تأمین مالی و مسکن برای همسر را داشته باشد.
نباید سابقه کیفری جدی یا ازدواجهای مشکوک پیشین داشته باشد.
در برخی کشورها محدودیتهایی برای اسپانسر شدن مکرر وجود دارد.
در دوره اقامت موقت، برخی کشورها اجازه کار یا تحصیل میدهند، برخی نه.
سفر به خارج از کشور باید با مجوز باشد تا اقامت باطل نشود.
در صورت طلاق در مدت کوتاه پس از ازدواج، اقامت ممکن است لغو شود (مگر در موارد استثنا مثل داشتن فرزند یا خشونت خانگی).
شرایط دقیق در هر کشور متفاوت است. برای مثال:
🇩🇪 آلمان: نیاز به سطح زبان آلمانی (A1) قبل از ورود؛ اقامت دائم بعد از 3 سال زندگی مشترک.
🇨🇦 کانادا: اسپانسر باید ساکن کانادا باشد؛ اقامت دائم پس از بررسی حدود 12 ماه.
🇺🇸 آمریکا: دریافت گرینکارت ازدواجی مشروط (2 ساله)، سپس بررسی برای اقامت دائم.
🇬🇧 انگلستان: ویزای همسر 2.5 ساله، تمدید و سپس اقامت دائم بعد از 5 سال زندگی مشترک.
همیشه ازدواج را در کشور مقصد ثبت رسمی کنید.
از وکلای مهاجرت معتبر استفاده کنید.
مدارک و تاریخها را منظم نگه دارید.
هر تغییر در وضعیت زندگی (آدرس، شغل، فرزند، طلاق) را به اداره مهاجرت اطلاع دهید.
موضوع پناهندگی و برنامههای مهاجرتی بشردوستانه خیلی حساس و پیچیده است و معمولاً مربوط به افرادی است که به دلایل خطر جانی، تعقیب سیاسی، مذهبی، نژادی، یا جنگ و خشونت نمیتوانند در کشور خود زندگی کنند و به دنبال امنیت و حمایت در کشوری دیگر هستند.
تفاوت پناهندگی و مهاجرت بشردوستانه
درخواست رسمی برای حمایت و حفاظت از افرادی است که در کشور خود در معرض تهدید جدی و خطر زندگی هستند.
متقاضی باید ثابت کند که به دلیل نژاد، مذهب، ملیت، عضویت در گروه اجتماعی خاص، یا عقاید سیاسی در خطر است.
بعد از رسیدگی، اگر درخواست پذیرفته شود، پناهنده شناخته میشود و اقامت و حمایت دریافت میکند.
پروسه درخواست پناهندگی معمولاً در کشور مقصد یا در مرزهای آن انجام میشود.
برنامههای مهاجرتی ویژهای که دولتها برای حمایت از افراد آسیبپذیر، قربانیان جنگ، خشونت، بلایای طبیعی یا نقض حقوق بشر ارائه میدهند.
این برنامهها ممکن است به صورت ویزای بشردوستانه، ویزای حمایتی، یا پذیرش از طریق سازمانهای بینالمللی باشند.
معمولاً محدودیتهای خاص، شرایط مالی و مدارک حمایتی لازم است.
نکات مهم درباره پناهندگی و مهاجرت بشردوستانه
ارائه مدارک، شهادتها و دلایل قوی که نشان دهد بازگشت به کشور اصلی خطرناک است.
بهتر است قبل از اقدام، با وکیل مهاجرت یا سازمانهای حقوق بشری مشورت شود.
روند درخواست پناهندگی ممکن است بسیار طولانی و استرسزا باشد.
رد درخواست پناهندگی ممکن است منجر به بازگرداندن اجباری (دپورت) شود.
برخی کشورها به افرادی که از کشورهای امن درخواست میدهند، پناهندگی نمیدهند.
سازمانهای ملل متحد (مانند کمیساریای عالی پناهندگان UNHCR) و سازمانهای غیردولتی فعال در زمینه حمایت از پناهندگان کمک میکنند.
این سازمانها مشاوره، کمک حقوقی، و در برخی موارد پشتیبانی مالی و اقامتی فراهم میکنند.
برخی کشورها برنامههای ویژهای برای پذیرش پناهندگان یا مهاجران بشردوستانه دارند، مثل کانادا، آلمان، سوئد و نروژ.
این برنامهها اغلب نیازمند ثبتنام در کمپها یا ارائه درخواست در زمانهای مشخص هستند.
برای گرفتن اقامت دائم از طریق برنامههای مهاجرتی تخصصی، شما باید:
مهارت و تخصص مرتبط با مشاغل مورد نیاز داشته باشید.
تحصیلات و تجربه کاری معتبر ارائه دهید.
مهارت زبان مناسب داشته باشید.
در سیستم امتیازدهی، امتیاز کافی کسب کنید.
شرایط سلامت و امنیتی را بگذرانید.
تخصص و تجربه کاری در یک زمینه شغلی که مورد نیاز کشور مقصد باشد.
معمولا باید مهارت شما در فهرست مشاغل مورد نیاز (Skilled Occupation List) آن کشور باشد.
حداقل مدرک تحصیلی مرتبط با رشته شغلی یا تخصص.
برخی کشورها نیاز به ارزیابی مدارک تحصیلی توسط سازمانهای مربوطه دارند.
معمولا حداقل 2 تا 3 سال سابقه کاری تخصصی و مرتبط با رشته تحصیلی یا مهارت.
تجربه کاری باید توسط مدارک معتبر اثبات شود.
داشتن مهارت کافی در زبان رسمی کشور مقصد (مثل انگلیسی در کانادا و استرالیا، فنلاندی یا سوئدی در فنلاند).
معمولا نمره قابل قبول در آزمونهای زبان مثل IELTS، TOEFL، یا آزمون زبان ملی.
اکثر برنامههای مهاجرتی بر اساس سیستم امتیازدهی هستند.
امتیازها معمولا بر اساس سن، تحصیلات، سابقه کار، مهارت زبان، پیشنهاد شغلی و فاکتورهای دیگر داده میشود.
حد نصاب مشخصی برای دریافت اقامت دائم باید کسب شود.
در برخی برنامهها، داشتن پیشنهاد شغلی از یک کارفرما در کشور مقصد یا نامزدی از سوی ایالت/استان یک مزیت یا الزام است.
برخی برنامهها نیاز دارند متقاضی ابتدا با ویزای موقت کار یا تحصیل وارد کشور شود و پس از مدتی اقامت دائم را درخواست کند.
معاینات پزشکی و گواهی عدم سوءپیشینه برای اطمینان از سلامت و امنیت کشور مقصد.
