سرقت ادبی زمانی شکل میگیرد که یک فرد؛ ایده، متن و یا طرحی از هر حوزهای را که حاصل فکر و تلاش فرد دیگری است به نام خود ثبت کند. امروزه سرقت علمی و ادبی از کار یک فرد به نام یک فرد دیگر، پدیده جدیدی در حوزههای تحقیقاتی نیست. اما این امر با پیشرفت فنّاوری و هوش مصنوعی که کشف موارد سرقت ادبی را آسان کرده است، موردتوجه بیشتری قرارگرفته است.
به استفاده از کلمات یا ایدههای دیگران بدون کسب اجازه و اطلاع از نویسنده، بهطوریکه آنها را بانام خود منتشر کنید سرقت ادبی یا پلاگریسم گفته میشود. سرقت ادبی نوعی سرقت فکری است و به تشابهات ادبی گفته میشود که در دیگر مقالات وجود داشته باشد. وجود یک جمله تکراری هرچند بسیار کوتاه در متن یک مقاله باعث میشود که سرقت ادبی حساب شود و عموماً مقالاتی که دارای چند درصد از تشابهات باشند مشمول سرقت ادبی می شوند و در مجلات معتبر چاپ نخواهند شد.
Plagiarism زمانی رخ میدهد که شما به هر دلیلی، حتی فراموشی، این اطلاعات را در مقاله خود وارد کنید که این کار از لحاظ فرهنگی و علمی کار بسیار اشتباهی است. شخصی که برای نوشتن یک مقاله سالها عمر خود را صرف تحقیق و پژوهش میکند با فردی که سالها برای جمعکردن ثروت تلاش میکند هیچ فرقی ندارد و دست بردن بدون اجازه به اندوخته مالی یا علمی هر فرد جرم محسوب میشود. بر همین اساس مقالاتی که دارای سرقت ادبی باشند حتماً ریجکت خواهند شد و نویسنده مقاله نیز اعتبار قبلی را نخواهد داشت. ابعاد منفی سرقت ادبی بسیار زیاد است و این کار میتواند زندگی حرفهای صاحبان آثار مختلف را مخدوش کند. برای مثال، بهرهبرداری مالی از کارهای دیگران، بدون اینکه منفعتی نصیبشان شود، آنها را از نظرگاه مادی متضرر میکند؛ اما فارغ از جنبههای پولی و مالیِ کار، سرقت ادبی نوعی تجاوز به حریم و فکر دیگران و تضییع حقوق معنوی آنها نیز است. این کار میتواند ازنظر روانی هم برای صاحب اثری که کارش مورد سرقت ادبی قرارگرفته، سخت و تلخ باشد. توجه داشته باشید که سرقت ادبی میتواند تمام یا بخشی از کار را شامل شود؛ یعنی یک اثر یا تمام و کمال از محتوای تولیدی فرد دیگری برداشتهشده یا بخشهایی از محتوا، حاصل دسترنج دیگران است. بهعبارتدیگر، سارق ادبی بهنوعی محتوا را تغییر داده و از آن استفاده کرده است. این کار نیز از مصادیق پلاگریسم محسوب میشود. سرقت ادبی خود شامل دو نوع intentional plagiarism یعنی پلاگریسم عمدی و Unintentional plagiarism به معنای پلاگریسم غیرعمدی است؛ اما در بیشتر موارد میتوان از آن جلوگیری کرد.
امروزه برای بیان انواع سرقت فکری و محتوایی از اصطلاح سرقت ادبی استفاده میشود. پلاگریسم یا سرقت ادبی دارای شکلهای متفاوتی است که میتواند در حوزههای ادبیات، هنر، پژوهشهای دانشگاهی و رسانه رخ دهد. سرقت ادبی از هر نوع آن، مشکلات زیادی برای فعالان آن حوزه به وجود میآورد. مشکلاتی که باعث میشود خالق اثر، بهره کمتری از کار خویش ببرد و ارزش کار افت کند؛ بنابراین چندین روش تشخیص سرقت علمی و سرقت ادبی وجود دارد تا خروجی آثار دچار پلاگریسم نباشد. توجه داشته باشید که همه انواع سرقت ادبی و علمی یکسان نیستند. هنگام تجزیهوتحلیل اینکه آیا مقاله یا اثر موجود، سرقت علمی یا ادبی است؟ و یا تعیین اینکه آیا عمدی یا غیرعمدی بوده است، نقش مهمی ایفا میکند. در نظر داشته باشید درحالیکه سرقت ادبی مستقیم یا کامل شدیدترین جرم در میان انواع پلاگریسم را نشان میدهد، ممکن است سرقت ادبی ناخواسته یکی از رایجترین مسائل باشد؛ بنابراین بسیار مهم است که انواع مختلف سرقت ادبی و نحوه وقوع آنها را در نظر بگیرید و بشناسید. مهمترین انواع سرقت علمی و ادبی به شرح زیر هستند:
سرقت ادبی کامل، شدیدترین نوع Plagiarism است که در آن محقق دستنوشته یا مطالعهای را که شخص دیگری ایجاد کرده است، بهطور کامل میگیرد و تمام و کمال و بدون اعمال کوچکترین تغییراتی بهطور کامل آن را بانام خود منتشر میکند. این کار برابر با دزدی مالکیت فکری و معنوی است. افراد زیادی وجود دارند که برای پول مقاله چاپ میکنند. علاوه بر این، افرادی هستند که فکر میکنند دوست خوب برای چاپ کردن مقاله دیگری هستند و میتوانند به آنها کمک کنند. بااینحال، گرفتن ایدههای نوشتاری شخص دیگر و قرار دادن نام شما روی مقاله، سرقت ادبی کامل به شمار میرود. در این نوع سرقت ادبی سارق بهطورکلی مدعی میشود صاحب اثری است که کاملاً به فرد دیگری تعلق دارد.
رایجترین نوع سرقت ادبی، نوع بازنویسی شده آن است که این نوع سرقت شامل استفاده از نوشته شخص دیگری با برخی تغییرات جزئی در جملات، عبارات و واژهها و استفاده از آن تحت عنوان و به نام یک شخص جدید منتشر میشود. حتی اگر واژهها و جملات متفاوت باشند، ایده اصلی یکسان است و سرقت ادبی رخ میدهد. ازآنجاکه دانشجویان اغلب درک روشنی از این نوع سرقت ندارند، توصیههایی برای تحقیق و نوشتن مقاله در دسترس است تا خطر رخداد سرقت ادبی را کاهش دهد.
زمانی که پژوهشگران در مقاله و محتوای خود به منبعی اشتباه ارجاع میدهند، سرقت ادبی منابع رخ میدهد. البته ماجرا فقط به همین ختم نمیشود. ارجاع متن و مطلب به منبعی که اصلاً وجود ندارد هم از نمونههای سرقت ادبی منبع محور است. همچنین اگر نویسنده از دو منبع در کارش بهره ببرد اما فقط نام یکی از آنها را قید نماید هم دچار سرقت ادبی منبع خواهد شد. حذف و دستکاری اطلاعات اصلی منابع هم از دیگر مصادیق این نوع سرقت ادبی است. برخی از محققان با دستکاری اطلاعات منبع اصلی سعی بر القای مفهوم موردنظرشان دارند. چنین اقداماتی بسیار نامطلوب است و میتواند آثار زیان باری به همراه داشته باشد. برای مثال، دستکاری دستاوردهای حقیقی پژوهشهای پزشکی خطرات و عواقب ناخوشایندی ایجاد خواهد کرد. برای همین، مقوله بررسی سرقت ادبی بسیار حائز اهمیت است.
سرقت ادبی موزاییکی هم نوع دیگری از سرقت است که در آن، نویسنده چنان عبارات و کلمات دیگران را با زبان و لحن خود مینویسد که انگار اثر متعلق به خود اوست و ایدههای آنهم اصالتاً حاصل پژوهش خودش است. در این فرم از سرقت ادبی، از چندین متن استفاده میکنند و تکههای مختلف را در کنار هم میچسبانند؛ دقیقاً مانند موزاییک! اگرچه نتیجۀ این کار یک متن جدید است اما ایده و فکر پشت آن هیچ تغییری نکرده است. چنین نوعی از سرقت ادبی ازنظر اخلاقی بسیار نادرست است. زمانی که از منبعی بهجز مغز خود برای تراوش و تولید ایدهها کمک میگیرید، دیگر ایدهها و محتوای تولیدیتان اصیل نخواهد بود. در سرقت ادبی موزاییکی، سارق ادبی چنان دست به استفاده از محتوای دیگران در قالبی پنهان در پشت کلمات و عبارات خود میزند که احتمال دارد، نویسنده اصلی هم متوجه ماجرای سرقت نشود. درواقع در این نوع از سرقت، شما اقدام به تلفیق کارهای دیگران و دستاوردهای خود میکنید و مرزهای شناسایی میان واقعیت و تقلب را محو میسازید.
سرقت ادبی تصادفی زمانی رخ میدهد که نویسنده ذکر منبع را فراموش میکند یا از مشخص کردن نقلقولها غافل میشود. همچنین ممکن است نویسنده بهطور غیر عمد محتوای یک منبع را با کلمات مشابه یا جمله و ساختار مشابه بازنویسی کند و منبع را ذکر نکند یعنی حالتی که طی آن، فرد نمیداند که در حال استفاده از ایده فردی دیگر است. اشتباه و سهلانگاری میتواند موجبات سرقت ادبی تصادفی را فراهم کند. برای جلوگیری ازاینگونه موارد، دانشجویان بایستی روشهای نقلقول کردن را بیاموزند و در زمان نقلقول، دقت کافی را بهکارگیرند. غیرعمدی بودن یک عمل ناقض مسئولیت آن نیست. به همین دلیل موارد سرقت ادبی تصادفی نیز بهمانند سایر انواع سرقت ادبی جدی تلقی میشوند و میتواند نتایج بدی برای فرد مرتکب به همراه داشته باشد. پس بهتر است که نهایت دقت را در زمینهٔ بررسی و دوری از سرقت ادبی بهکارگیرید.
بهکارگیری ایدههای دیگران برای تولید مقاله یا هر اثر دیگری هم از نمونههای سرقت ادبی است. استفاده از ایدههای دیگران میتواند با بهکارگیری بی کم و کاست ایده آنها همراه باشد؛ یعنی سرقتی خالص و کامل یا اینکه با بهرهبرداری از ایدههای دیگران، اثری تازه خلقشده باشد. این با الهام گرفتن تفاوت دارد. در الهام گرفتن، فرد با نگاه و انگیزهای که از اثر دیگران به دست میآورد، چیزی جدید و متعلق به خود خلق میکند؛ اما در سرقت ایده، بحث الهام گرفتن به میان نیست و همهچیز کاملاً از روی دست دیگران نوشته میشود.
در میان اصطلاحات بالا، احتمالاً سایهنویسی (Ghostwrite) کمی گنگتر از باقی موارد است. بارها پیشآمده که در سطح شهر تبلیغاتی مبنی برنوشتن پایاننامه یا مقالۀ علمی ببینیم. استفاده از این نوع مقالات دزدی است، حتی اگر فردی که مقاله را نوشته کاملاً راضی باشد و با میل و رغبت اثرش را به شما داده باشد. پس سایهنویسی یعنی زمانی که فردی درازای دریافت هزینه یا به هر دلیل دیگری به سفارش افراد دیگر و برای آنها نویسندگی میکند و داستان، کتاب، مقاله، گزارش و محتوایی ازایندست برایشان مینویسد. درنهایت هم اثر خلقشده به اسم سفارشدهنده ثبت و منتشر میشود. البته لازم به ذکر است که تنها تفاوت این نوع سرقت ادبی با دیگر موارد این است که در سایهنویسی معمولاً رضایت طرفین به میان است.
برخی از پروژهها و مقالات بهطور گروهی تولید میشوند. گاهی پیش میآید که در پروژهها چندین نفر باهم آن را جلو میبرند و چند نفر در پیشبردشان دخالت و اثرگذاری دارند؛ اما یکی از اعضای گروه با حذف نام دیگران، کار نهایی را به نام خود اعلام میکند. البته برعکس این حالت هم دیده میشود؛ یعنی یک پروژه فردی را به اسم چند نفر ارائه میدهند که چنین رفتار و رویکردی نوعی سرقت ادبی به شمار میرود. این سرقت ادبی هم غیراخلاقی و هم بهشدت ناجوانمردانه است. در کارهای گروهی، هیچگاه فقط یک فرد نقش ندارد. پس ادعایی که ممکن است سارق ادبی در همکاری داشته باشد و بگوید که همه کارها یا بیشتر امور را خودش پیش برده بههیچوجه قابلقبول نیست و سرقتش را توجیه نمیکند.
این مورد از سرقت ادبی بسیار پیچیده است و شاید در نظر شما اصلاً دزدی محسوب نشود، اما میشود. سرقت ادبی چارچوبی یعنی یک نفر از چارچوب و ساختار عینی مقاله و اثری دیگر برای ارائه کار خود بهره ببرد. درست است که اطلاعات و محتوای درونی چارچوب متفاوت است و شما مفهوم جدیدی را رسانده و ایدۀ درون ذهنتان هم از نزدیکی هیچ مقالهای رد نشده است اما کماکان کارکردن در بستری که دیگری قبلاً فراهم کرده و استفاده از آن برای پیادهسازی و ارزیابی ایدههای شخصی از مصادیق سرقت ادبی است و باید بدانید که استفاده از قالب مقالۀ شخص دیگر هم سرقت ادبی محسوب میشود.
سرقت ادبی مقولهای بسیار پیچیده به شمار میرود. بهطوریکه حتی گاهی، استفاده از آثار قبلی خودتان هم میتواند مصداق سرقت باشد. سرقت علمی از خود ممکن است حتی هنگامیکه شما از ایدهها یا عبارات مقالات یا پروژههای قبلیتان استفاده میکنید هم رخ دهد. گاهی اوقات، استفاده کردن از عبارات مقالات قبلی و اشارهکرده به بخشهایی از آن از سوی دانشگاهها و مجلات جایز نیست. پس اگر در مقالهنویسی علمی یا نگارش هر متن و محتوای دیگری از کارهای گذشتهتان بهره میبرید، باید طوری رفتار کنید که انگار قرار است از متن و مقاله فردی دیگر بهره ببرید. پس لازم است که همان حساسیتهای همیشگی را داشته باشید و با ذکر منبع، استناددهی یا با کمک روشهایی مانند بازنویسی و ایجاد تغییرات در بازگو کردن مطلبی که قبلاً عنوانشده است، از این نوع سرقت ادبی جلوگیری کنید. چند نسخه مختلف از سرقت ادبی از خود وجود دارد؛ جدیترین آن تحویل مقالهای است که قبلاً به کلاسی دیگر ارائه کردهاید. ازآنجاکه شما این مقاله را قبلاً تحویل دادهاید، دیگر کار جدید و اصیلی محسوب نمیشود.
سرقت ادبی جرم جدی و مهمی است حتی افرادی که کاملاً به زبان انگلیسی و نگارش مقالات لاتین مسلط هستند، ممکن است گاهی بهطور اشتباه به سرقت ادبی دچار شوند. مؤسسات، مجلات و سازمانهای فعال در حوزههای علمی و ادبی برای پیشگیری از سرقت ادبی، اقداماتی انجام میدهند و راهکارهایی پیادهسازی میکنند که این اقدامات تا حدودی مؤثر بودهاند. ازجمله راهکارهای ممانعت از سرقت ادبی میتوان به استفاده از سایت ها و نرمافزارهای تشخیص سرقت ادبی و پی بردن به میزان تشابه متنی اشاره کرد. توجه داشته باشید این ابزارها از سوی مجلات مورداستفاده قرار میگیرند و اگر ابزارهای شناسایی بتوانند سرقت علمی را تشخیص دهند از پذیرش مقالات ممانعت به عمل خواهد آمد؛ بنابراین پیشنهاد ما ابتدا استفاده از سایت ها و نرمافزارهای مشابهت یاب و سپس انجام پارافریز و بازنویسی متن با روشها و تکنیک های حرفهای است.
امروزه نرمافزارهای قدرتمندی وجود دارند که میتوانند به محقق این اطمینان را بدهند که متن خود را ازنظر اصالت آن، بهراحتی و در عرض چند دقیقه کنترل کند و مشکلات رایج در خصوص محتوا را که به سرقت علمی احتمالی و ناخواسته مربوط میشود خیلی آسان و سریع تشخیص داده و برطرف کنند. این نرمافزارها میتوانند به کمک پایگاه داده قوی خود که در آن مقالات و متون علمی و تخصصی مختلفی قرار دارد، دست به بررسی شباهات هر مقاله با آنها بزنند و دریابند که چه میزان و سطحی از سرقت ادبی در هر مقاله وجود دارد. فرقی نمیکند که نویسنده یک اثر هستید و قصد ارسال مقاله به ژورنالهای داخلی و خارجی دارید یا میخواهید از صحت دستاول بودن اطلاعات موجود در یک مقاله اطمینان حاصل کنید. درهرصورت، باید با نرمافزارهای مؤثر در این حوزه آشنا باشید و بتوانید از بهترینها برای شناسایی سرقت ادبی استفاده کنید. زمانی که مقاله یا محتوایی را وارد نرمافزارهای شناسایی سرقت ادبی میکنید، آنها با جستوجو در پایگاه دادهای خود شروع به مقایسه محتوا با مقالات و محتواهای دیگر میکنند. هرگونه شباهتی میتواند دال بر وجود سرقت ادبی در مقالهتان باشد. این مسئله سبب خواهد شد تا احتمال پذیرش متنهای ارسالی برای دفاع پایاننامه یا چاپ مقاله در مجلات معتبر بینالمللی تا حد بسیار زیادی افزایش یابد. از مهمترین، دقیقترین و رایجترین نرمافزارهای تشخیص سرقت ادبی میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
یکی از بهترین نرمافزارهایی که در حوزه شناسایی سرقت ادبی وجود دارد، نرمافزار iThenticate است. این نرمافزار دارای پایگاه دادهای بسیار قوی است و در آن مقالات متعدد و معتبری وجود دارد که در ژورنالهای معروف به چاپ رسیدهاند. این نرمافزار میتواند در حالت آنلاین هم فعالیت کند و با جستوجو میان منابعی که در سطح اینترنت وجود دارد، بهدقت و با اطمینان به شما اعلام کند که کدام بخشهای مقاله و محتوایتان تکراری است. زمانی که متن مقالهای به نرمافزار سپرده میشود، فرایند مقایسه متن با متون دیگری که در پایگاه داده غنی آن وجود دارند هم آغاز میگردد. جستوجوی شباهتها و مقایسه میان متن و مقالات دیگر هم در سطح پایگاه داده نرمافزار انجام میشود و هم در سطح اینترنت و پس از جستجو امکان تغییر بخشهای مشکوک پیش میآید یعنی آیتنتیکیت در سطحی وسیع اقدام به مقایسه هر مقاله با مقالات دیگر میکند تا شباهتها را شناسایی نماید و متوجه سرقت ادبی شود. ازآنجاکه امکان دارد اتهام سرقت ادبی بهطور ناخواسته به شما وارد شود، بهتر است که قبل از ارسال مقاله خود به یک ژورنال معتبر، با کمک نرمافزاری مانند آیتنتیکیت اقدام به بررسی سرقت ادبی در آن کنید. البته استفاده از نرمافزار مذکور نیاز بهصرف هزینه دارد و راه ایده آلی که میتواند استفاده از خدمات بررسی سرقت ادبی را برای شما ساده کند، کمک گرفتن از مؤسسات معتبر ترجمه است.
نرمافزار Plagiarism Checker X محقق را در راستای کشف و رفع مشکلات مرتبط با نسخهبرداری در مقالات خود کمک میکند. در حقیقت این برنامه بهراحتی احتمال و میزان سرقت علمی ناخواسته را بررسی، کنترل و منابع اصلی و استنادات صحیح را پیدا میکند. همچنین با در اختیار گذاشتن ابزاری نسبتاً قدرتمند، محقق را در خصوص مقایسه بین متون مختلف و ارتقای کیفیت تحقیق یاری میدهد. در این نرمافزار بررسی سرقت علمی بهراحتی تنها با بارگذاری متن انجام میشود و مقایسه اسناد متنی با یکدیگر و همچنین مقایسه چندین فایل متنی بهصورت همزمان انجام میگیرد. سیستم بررسی مشابهت محتوای این نرمافزار آنلاین بوده و از ویژگیهای مثبت آن میتوان به امکان بررسی سرقت ادبی از محتوای منتشرشده توسط شما و امکان گزارش کردن موارد سرقت، ارسال ایمیل هشدار در صورت سرقت ادبی از محتوای منتشرشده توسط شما و ارائه افزونه گوگل کروم اشاره کرد.
سامانه سمیم نور ابزاری برای یافتن مشابهت بین متون به زبان فارسی است و از ارتکاب سرقت علمی پیشگیری میکند. همچنین برای کاربرانی که به دنبال یافتن پیشینه مشابه با متن خود هستند نیز کاربرد دارد. مبنای پارافریز در صورت استفاده از این سرویس، بر اساس مقایسه متن اصلی و متن پارافریز شده خواهد بود و سایر مقالات و متونی که ممکن است در مجلات آنلاین موجود باشند، لحاظ نخواهند شد.
در این میان برخی از نرمافزارهای رایگان کنترل سرقت علمی هم وجود دارند که البته شاید بهخوبی نرمافزارهای تجاری عمل نکنند ولی در سطح محققین فردی برای گریز از سطح بالای سرقت علمی در موقع ارسال مقاله برای ژورنالهای معتبر قابلاستفاده هستند. ازجمله این نرمافزارها میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
Grammarly Premium | Copyleaks |
DupliChecker | Quetext |
SmallSEOTools | PaperRater |
در مبحث سرقت علمی، تنها تشخیص کافی نیست بعدازاینکه تشخیص داده شد باید اقدام به رفع این تشابهات شود و مطالب تکراری جایگزین با مطالب ناب و جدید شود که با چند متد زیر میتوانید این کار را انجام دهید:
به استناددهی و ذکر منابع دقت کافی داشته باشید.
از نقلقولها استفاده کنید و در متن مشخص نمایید که قصد سرقت ادبی ندارید.
عین کلمات را از منبع مرجع کپی نکنید، ایده را بفهمید و آن را متناسب با زبان خود بیان کنید.
بهطور صحیح و مناسب مطالب برگرفتهشده از مقاله مرجع یا مقاله چاپشده قبلی خود را ذکر کنید.
در صورت بهرهوری از ایدههای دیگران که به شکل نقلقول مطرح نمیشوند از بازنویسی اصولی کمک بگیرید.
در ذکر منابع و استناددهی باید فقط به مواردی اشاره داشته باشید که قید نکردنشان سوءتفاهم به وجود میآورد و شائبه سرقت ادبی را پیش میکشد.
قبل از ارسال نسخه متنی خود به مجلات برای انتشار، آن را بارها تصحیح و ویرایش کرده و توسط ویراستاران حرفهای علمی کنترل کنید.
توجه داشته باشید که:
دانشگاهها و ژورنالهای مختلف از سبک استناددهی مخصوص به خود بهره میبرند. استناد دادن به منابع از طریق سبکهای مختلف و از روشهای گوناگون مانند ارجاع با فوت نت (Footnote)، اندنت (endnote) یا ارجاع دهی درونمتنیِ اینتکستسایتیشن (in-text citation) صورت میگیرد. در ارجاعات درونمتنی معمولاً فقط به سال انتشار و نام نویسنده اشاره میشود؛ اما فهرست منابع شامل اطلاعاتی جزئیتر و کاملتر است: مثلاً عنوان کار و وبسایتی که دسترسی به محتوا را ممکن میکند.
سرقت ادبی پیامدها و عواقب زیادی میتواند در پی داشته باشد که این عواقب میتواند شخصی، حرفهای، اخلاقی و قانونی باشد که با استفاده از نرمافزارهای تشخیص سرقت علمی و ادبی بهراحتی در دسترس است و همگی با تأثیرات منفی بر آینده تحصیلی و شغلی همراه هستند. آنچه غالباً مورد غفلت واقع میشود این است که عواقب سرقت ادبی بسیار فراتر از آن چیزی است که دانشجویان و دانش آموزان تصور میکنند. هنگامیکه فرد به سرقت علمی یا ادبی متهم شد پیامدهایی مانند نابودی اعتبار دانشجویی، نابودی اعتبار حرفهای، نابودی اعتبار علمی شامل حال وی میشود. سارقان علمی و ادبی ممکن است در میان دانشگاهیان، متخصصان، دانشجویان، روزنامهنگاران، نویسندگان و دیگران حضورداشته باشند و حتی ممکن است برخی از آنها از اینکه یک سارق علمی بهحساب میآیند خبر نداشته باشند. در این بخش توضیح داده میشود افرادی که مرتکب سرقت ادبی میشوند، با چه عواقبی ممکن است روبرو شوند:
سرقت ادبی میتواند اثرات فراوانی بر روی آینده تحصیلی و دانشگاهی شما داشته باشد. دلیل این امر این است که اگر دانشجویی مرتکب این عمل شود، اعتبار مدرک و نمرات او زیر سؤال میرود. حتی سرقت ادبی میتواند باعث کمارزش شدن کارهای علمی گروهی نیز بشود؛ بنابراین، باید دانشجویان و محققین در هر زمینهای از این کار دوری کنند.
شاید بعید به نظر برسد اما در آینده دور، سرقت ادبی میتواند بر اقتصاد یک کشور نیز تأثیرگذار باشد. حتی سرقت ادبی که توسط نظارتکنندگان کشف نمیشود نیز میتواند اثرات مخربی بر اقتصاد کشور داشته باشد؛ چراکه باعث میشود فردی در یک پست مشغول به کار شود که در آن تخصص کافی ندارد.
نقض قوانین کپیرایت میتواند برای دانشجو یا فردی که سرقت ادبی انجام داده است، پیامدهای حقوقی زیادی در پی داشته باشد. نویسنده متن اصلی یا صاحب ایده، میتواند در چنین مواقعی شکایت کرده و درخواست غرامت کند. حتی فرد خاطی ممکن است به مجازات کیفری نیز محکوم شود.
برای شناسایی بهترین سایت پارافریز متون که بتوانند میزان مشابهت و سرقت ادبی را از طریق گزارش سرقت ادبی ارائه دهند، دو مؤلفه مهم و کاربردی مطرح میشود که یکی کیفیت خدمات هست که از دید مخاطب نیز بهشدت حائز اهمیت است و او میتواند با بررسی سایت پی به این موضوع ببرد. دیگری میزان استفاده کاربران از آن سایت هست. به این معنا که هرچقدر بازدید از یک سایت توسط کاربران بیشتر باشد نشاندهنده عملکرد درست آن سایت بوده و بهنوعی کیفیت بالای آن سایت را در همه حوزهها نشان میدهد. علاوه بر این موارد، عوامل مؤثر دیگری نیز در حرفهای شدن یک سایت تخصصی تأثیر میگذارد که به برخی از آنها در ذیل اشاره میکنیم:
بهرهگیری از نیروهای متخصص و باتجربه
دارا بودن گواهی کیفیت و تضمین
قرار دادن نمونه در سایت
شناخت نیاز مشتری
ارائه خدمات ویژه
تشخیص سرقت ادبی و علمی در شبکه مترجمین اشراق
با توجه به اهمیت جلوگیری از انواع مختلف سرقت علمی یا ادبی، شبکه مترجمین اشراق با دسترسی به پایگاههای معتبر و همچنین نرمافزارهای مورداستفاده این پایگاهها، میتواند میزان سرقت علمی مقالات شما را تشخیص داده و به کمک متخصصین خود اقدام به رفع آن نماید. اگر نیازمند بازنویسی متن بدون توجه به متون علمی آنلاین هستید میتوانید از روش Plagiarism Checker X استفاده کنید. ولی درصورتیکه نیازمند پارافریز در مقایسه با سایر متون آنلاین هستید پیشنهاد ما انتخاب گزینه پارافریز با iThenticate هست. شبکه مترجمین اشراق با گروهی از مترجمان و ویراستاران متخصص، با ارائه خدمات مختلف و سطح بالای پارافریز و تشخیص سرقت ادبی در تمامی زبانها و تخصصها بستری مناسب و امن را برای کاربران و مشتریان خود فراهم آورده است.