ویزا مجوز رسمی به کشور مقصد است که توسط آن ورود مسافران خارجی کنترل و مدیریت می شود. دولت‌ها از این ابزار برای بررسی هویت، هدف سفر، و پیشینه متقاضی استفاده می‌کنند تا امنیت ملی حفظ و قوانین مهاجرتی رعایت گردد. همچنین ویزا به کشورها اجازه می‌دهد جمعیت مهاجران را مدیریت کنند و از ورود غیرقانونی جلوگیری نمایند.
علاوه بر این، ویزا وسیله‌ای است برای محدود کردن ورود افرادی که ممکن است تهدید امنیتی باشند یا از قوانین اقامت تجاوز کنند. برخی کشورها ویزا را به‌عنوان ابزاری برای درآمدزایی از طریق هزینه‌های صدور ویزا استفاده می‌کنند. از سوی دیگر، ویزا به مسافران کمک می‌کند که شرایط و قوانین اقامت در کشور مقصد را بهتر درک کنند و از حقوق خود مطلع شوند.
ویزاهای غیرمهاجرتی برای افرادی صادر می‌شود که قصد اقامت دائم در آمریکا را ندارند و معمولاً برای اهداف خاص و موقت مانند تحصیل، کار موقت، گردشگری، بازدید از خانواده یا شرکت در کنفرانس‌ها استفاده می‌شود. از معروف‌ترین این ویزاها می‌توان به ویزای گردشگری (B1/B2)، ویزای دانشجویی (F1 و M1)، ویزای کاری موقت (H1B، H2B)، و ویزای تبادلات فرهنگی و آموزشی (J1) اشاره کرد. این ویزاها معمولاً محدودیت زمانی مشخصی دارند و دارنده ویزا باید پیش از پایان اعتبار آن، خاک آمریکا را ترک کند. همچنین، بسته به نوع ویزا، دارنده ممکن است اجازه کار یا تغییر وضعیت به ویزای دیگری را نداشته باشد.
ویزاهای مهاجرتی برای افرادی طراحی شده‌اند که قصد اقامت دائم در آمریکا و دریافت گرین کارت را دارند. این ویزاها معمولاً براساس روابط خانوادگی، اشتغال، یا برنامه‌های بشردوستانه صادر می‌شوند. انواع اصلی شامل ویزاهای خانوادگی (مثل IR-1 برای همسر شهروند آمریکا)، ویزاهای کاری مبتنی بر تخصص یا سرمایه‌گذاری (EB-1 تا EB-5)، و ویزاهای خاص مانند ویزای برندگان لاتاری گرین کارت است. دارندگان این ویزاها معمولاً پس از ورود به آمریکا، اقامت دائم دریافت کرده و می‌توانند به تدریج برای شهروندی اقدام کنند. فرآیند اخذ این ویزاها پیچیده‌تر و زمان‌برتر از ویزاهای غیرمهاجرتی است و ممکن است نیاز به حمایت مالی یا اسپانسر داشته باشد.
این نوع ویزاها به افرادی تعلق می‌گیرد که قصد دارند به‌صورت دائمی در آمریکا زندگی کنند.
IR-1, CR-1: همسر شهروند آمریکا.
IR-2, CR-2: فرزندان زیر 21 سال شهروند آمریکا.
F1, F2, F3, F4: بستگان درجه یک و سایر اعضای خانواده افراد مقیم یا شهروند آمریکا.
EB-1: برای افراد با توانایی‌های استثنایی (مانند محققان و مدیران ارشد).
EB-2: برای افراد با تحصیلات بالا یا مهارت‌های ویژه.
EB-3: برای کارکنان حرفه‌ای، فنی یا غیرمتخصص.
EB-4: برای افراد خاص (مانند کارمندان مذهبی یا افراد تحت حمایت ویژه).
EB-5: برای سرمایه‌گذاران خارجی (حداقل 800 هزار دلار سرمایه‌گذاری در پروژه‌های تاییدشده).
برای افرادی که به دلایل خاصی (مانند مسائل سیاسی، نژادی یا مذهبی) نیاز به حمایت بین‌المللی دارند.
ویزای قرعه‌کشی برای ملیت‌هایی که مهاجرت کمتری به آمریکا دارند.
این نوع ویزاها برای افرادی است که قصد اقامت موقت در آمریکا دارند.
B1: برای شرکت در جلسات کاری یا قراردادها.
B2: برای گردشگری، درمان یا دیدار اقوام.
F1: برای دانشجویان دانشگاه‌ها و کالج‌ها.
M1: برای آموزش‌های حرفه‌ای و فنی.
J1:برای تبادلات فرهنگی، تحقیقاتی و آموزشی.
H1-B: برای افراد متخصص (مانند مهندسین یا پزشکان).
H2-A: برای کارگران کشاورزی فصلی.
H2-B: برای کارگران غیرکشاورزی.
L1: برای انتقال کارکنان درون‌شرکتی.
O1: برای افراد با توانایی‌های استثنایی در زمینه‌های علمی، هنری یا ورزشی.
P1: برای ورزشکاران یا هنرمندان.
C1: برای ترانزیت از آمریکا.
D:برای خدمه کشتی‌ها و هواپیماها
K1: برای نامزد شهروند آمریکا که قصد ازدواج در خاک آمریکا دارد.
I: برای روزنامه‌نگاران و فعالان رسانه‌ای.
ویزای کاری آمریکا برای افرادی صادر می‌شود که قصد دارند به صورت موقت یا دائم در این کشور مشغول به کار شوند. این ویزاها به دو دسته اصلی غیرمهاجرتی (اقامت موقت) و مهاجرتی (اقامت دائم) تقسیم می‌شوند.
این ویزاها برای اقامت کوتاه‌مدت و انجام کارهای مشخص صادر می‌شوند:
H-1B: برای افراد با تخصص‌های بالا و حرفه‌ای، معمولاً در رشته‌های مهندسی، فناوری اطلاعات، پزشکی و دانشگاهی. مثال: یک برنامه‌نویس نرم‌افزار برای شرکت گوگل.
H-2A و H-2B: برای کارگران فصلی، H-2A مختص کارهای کشاورزی و H-2B برای مشاغل غیرکشاورزی. مثال: کارگران فصلی در مزارع یا رستوران‌های توریستی.
L-1: برای انتقال کارمندان شرکت‌ها به شعبه‌ای در آمریکا. مثال: مدیر یک شرکت بین‌المللی که به شعبه آمریکایی منتقل می‌شود.
O-1: برای افرادی با توانایی‌های فوق‌العاده در علوم، هنر، ورزش یا تجارت. مثال: یک بازیگر برجسته سینما.
P-1: برای ورزشکاران یا اعضای گروه‌های نمایشی. مثال: یک فوتبالیست حرفه‌ای برای بازی در لیگ آمریکا.
شرایط دریافت ویزای کاری آمریکا بستگی به نوع ویزا دارد که به دو دسته ویزای کاری غیرمهاجرتی (موقت) و ویزای کاری مهاجرتی (اقامت دائم) تقسیم می‌شود. در ادامه شرایط عمومی و خاص برای ویزای کاری موقت توضیح داده می‌شود:
این ویزاها برای کارهای موقت یا پروژه‌های کوتاه‌مدت صادر می‌شوند. برخی از انواع و شرایط آنها عبارتند از:
شرایط:
داشتن مدرک تحصیلی حداقل لیسانس یا معادل آن.
دریافت پیشنهاد شغلی از یک کارفرمای آمریکایی.
تخصص در حوزه‌های مشخص مانند فناوری، مهندسی، پزشکی، یا آموزش.
تأیید فرم LCA (Labor Condition Application) از وزارت کار آمریکا
مثال:
یک مهندس نرم‌افزار که از یک شرکت فناوری در سیلیکون ولی پیشنهاد کاری دریافت کرده است.
شرایط:
وجود نیاز موقت به نیروی کار توسط کارفرما.
اثبات اینکه نیروی کار آمریکایی برای این شغل وجود ندارد.
پیشنهاد شغلی مرتبط از یک کارفرمای آمریکایی.
مثال:
کارگری که برای کار در یک هتل ساحلی در فصل توریستی استخدام می‌شود.
شرایط:
کارمند باید حداقل یک سال در سه سال گذشته برای شرکت مادر در خارج از آمریکا کار کرده باشد.
شرکت باید شعبه، شرکت تابعه، یا دفتر در آمریکا داشته باشد.
مثال:
مدیر یک شرکت چندملیتی که به شعبه آمریکایی منتقل می‌شود.
شرایط:
اثبات توانایی فوق‌العاده در زمینه‌های علمی، هنری، ورزشی یا تجاری.
وجود پیشنهاد شغلی یا پروژه‌ای خاص در آمریکا.
مثال:
یک بازیگر معروف که برای بازی در فیلمی در هالیوود استخدام می‌شود.
ویزای توریستی آمریکا که به نام B2 شناخته می‌شود، برای افرادی صادر می‌شود که قصد بازدید موقت از این کشور را دارند، همچنین یک نوع ویزای خانوادگی غیرمهاجرتی نیز می‌باشد. به طور کلی این ویزا برای گردشگری، بازدید از خانواده یا دوستان، انجام فعالیت‌های تفریحی، یا حتی دریافت خدمات درمانی استفاده می‌شود. ویزای توریستی معمولاً به صورت ویزای ترکیبی B1/B2 صادر می‌شود، که شامل مقاصد تجاری (B1) و تفریحی (B2) است.
1. گردشگری و بازدید از جاذبه‌های آمریکا
مثال: یک زوج که برای بازدید از پارک ملی یوسمیتی یا شهرهای مشهوری مانند نیویورک و لس‌آنجلس به آمریکا سفر می‌کنند.
2. بازدید از خانواده و دوستان
مثال: فردی که برای شرکت در مراسم عروسی یا دیدار با خانواده مقیم آمریکا به این کشور سفر می‌کند.
3. درمان پزشکی
مثال: بیماری که برای دریافت خدمات پزشکی پیشرفته یا جراحی خاص به بیمارستانی در آمریکا مراجعه می‌کند.
4. فعالیت‌های غیررسمی کوتاه‌مدت
مثال: شرکت در یک دوره آموزشی کوتاه‌مدت بدون دریافت مدرک رسمی، مانند یک کارگاه هنری.
ویزای توریستی آمریکا برای افرادی است که قصد بازدید کوتاه‌مدت از این کشور برای اهداف گردشگری، بازدید از خانواده یا دوستان، درمان پزشکی یا فعالیت‌های تفریحی دارند. این ویزا یک ویزای غیرمهاجرتی است و به متقاضی اجازه اقامت موقت در آمریکا می‌دهد.
متقاضی باید ثابت کند که هدف او از سفر به آمریکا موقت و مشخصاً یکی از موارد زیر است:
گردشگری و بازدید از جاذبه‌ها.
دیدار با خانواده یا دوستان.
شرکت در رویدادهای اجتماعی یا فرهنگی.
درمان پزشکی یا دریافت خدمات درمانی.
متقاضی باید نشان دهد که قصد دارد پس از پایان سفر، به کشور خود بازگردد. این موضوع می‌تواند از طریق ارائه مدارکی نظیر:
رزرو بلیت برگشت.
برنامه سفر مشخص.
مدارک شغلی یا تحصیلی که بازگشت متقاضی را تضمین می‌کند.
متقاضی باید نشان دهد که از نظر مالی توانایی تأمین هزینه‌های سفر، اقامت و بازگشت خود را دارد.
ارائه صورت‌حساب بانکی.
مدارک مالی مانند گواهی مالکیت املاک، حقوق ماهیانه یا مدارک شغلی.
متقاضی باید افسر مهاجرت را قانع کند که هیچ قصدی برای مهاجرت دائم به آمریکا ندارد. این موضوع با ارائه مدارک مربوط به:
وابستگی خانوادگی یا کاری در کشور مبدأ.
داشتن محل سکونت دائمی در کشور خود.
برای دریافت ویزای B2، مدارک زیر نیز ضروری است:
پاسپورت معتبر با حداقل 6 ماه اعتبار.
فرم DS-160 تکمیل‌شده (فرم آنلاین درخواست ویزا).
پرداخت هزینه ویزا (معمولاً 160 دلار).
عکس استاندارد برای ویزای آمریکا.
دعوت‌نامه (در صورت بازدید از خانواده یا دوستان).
تکمیل فرم DS-160 و دریافت شماره تأییدیه.
پرداخت هزینه ویزا.
تعیین وقت مصاحبه در سفارت یا کنسولگری آمریکا.
حضور در مصاحبه و ارائه مدارک.
انتظار برای بررسی و دریافت پاسخ از سفارت.
این ویزاها برای اقامت موقت صادر می‌شوند:
• K-1 (ویزای نامزدی): برای نامزد شهروند آمریکا که قصد ازدواج در خاک آمریکا دارد.
o مثال: مردی که برای ازدواج با نامزد آمریکایی‌اش به این کشور می‌رود.
• K-3: برای همسر غیرآمریکایی شهروند آمریکا که منتظر تکمیل فرآیند گرین کارت است.
o مثال: زنی که ازدواج کرده اما هنوز مدارک مهاجرتی‌اش تکمیل نشده است.
اثبات وابستگی به کشور مبدأ: از مهمترین عوامل تأثیرگذار بر تصمیم افسر ویزا است.
مدت اعتبار ویزا: معمولاً ویزای توریستی آمریکا چند ساله و با امکان ورود مکرر صادر می‌شود، اما مدت اقامت در هر بار ورود معمولاً حداکثر 6 ماه است.
احتمال رد شدن درخواست: اگر افسر مهاجرت متقاعد نشود که شما قصد بازگشت دارید، ممکن است درخواست شما رد شود.
فردی که شاغل است، دارای خانواده و دارایی در کشور خود است، هدف مشخصی مانند بازدید از خانواده در آمریکا دارد، و مدارک مالی کافی برای هزینه‌های سفر ارائه می‌دهد.
ویزای تحصیلی آمریکا برای افرادی صادر می‌شود که قصد ادامه تحصیل در این کشور را دارند. این ویزاها به سه دسته اصلی تقسیم می‌شوند: F1، M1 و J1، که هرکدام کاربرد و شرایط خاص خود را دارند.
این ویزا برای دانشجویانی صادر می‌شود که قصد تحصیل در مؤسسات آموزشی معتبر مانند دانشگاه‌ها، کالج‌ها یا مدارس زبان انگلیسی را دارند.
مثال: دانشجویی که برای دوره کارشناسی در دانشگاه هاروارد پذیرش گرفته است.
ویژگی‌ها: اجازه کار محدود در داخل دانشگاه و امکان درخواست برای کارآموزی عملی (OPT) پس از اتمام تحصیل.
این ویزا مختص افرادی است که قصد تحصیل در دوره‌های فنی، حرفه‌ای یا غیرآکادمیک را دارند.
مثال: فردی که در یک مؤسسه آموزش مکانیک خودرو ثبت‌نام کرده است.
ویژگی‌ها: محدودیت در تغییر رشته یا انتقال به برنامه‌های تحصیلی دیگر و عدم اجازه کار در خارج از محیط آموزشی.
این ویزا برای افرادی است که از طریق برنامه‌های تبادل فرهنگی، تحقیقاتی، یا آموزش در آمریکا پذیرش گرفته‌اند.
مثال: یک پژوهشگر خارجی که برای برنامه تحقیقاتی کوتاه‌مدت به دانشگاه استنفورد دعوت شده است.
ویژگی‌ها: امکان کار مرتبط با برنامه تبادلی و الزام بازگشت به کشور مبدا پس از اتمام برنامه در برخی موارد.
ویزای F1 و M1 بیشتر برای تحصیلات رسمی و بلندمدت صادر می‌شوند، در حالی که J1 بر فعالیت‌های کوتاه‌مدت آموزشی و فرهنگی متمرکز است.
هر سه نوع ویزا نیازمند پذیرش از یک مؤسسه آموزشی یا برنامه تأییدشده توسط دولت آمریکا هستند و داشتن فرم I-20 یا DS-2019 برای درخواست ضروری است.
شرایط دریافت ویزای تحصیلی آمریکا (F-1)
ویزای تحصیلی آمریکا به دانشجویانی تعلق می‌گیرد که قصد دارند برای تحصیل در مقاطع مختلف آموزشی (از جمله دبیرستان، دانشگاه، یا دوره‌های زبان انگلیسی) وارد ایالات متحده شوند. این ویزا یکی از رایج‌ترین ویزاها برای افرادی است که قصد ادامه تحصیل در آمریکا را دارند و معمولاً به مدت زمانی که دانشجو در حال تحصیل است، معتبر است.
اولین شرط دریافت ویزای تحصیلی F-1 این است که متقاضی باید از یک موسسه آموزشی معتبر در آمریکا پذیرش دریافت کند. این موسسات باید توسط وزارت امنیت ملی آمریکا (DHS) یا وزارت آموزش و پرورش آمریکا (SEVP) تأسیس و تایید شده باشند.
مدارک مورد نیاز:
نامه پذیرش از دانشگاه یا موسسه آموزشی.
گواهی SEVIS (Student and Exchange Visitor Information System) و پرداخت هزینه آن.
متقاضی باید ثابت کند که می‌تواند هزینه‌های تحصیل و زندگی خود را در طول مدت اقامت در آمریکا تأمین کند. این هزینه‌ها شامل شهریه، محل اقامت، خوراک، بیمه و سایر هزینه‌ها می‌شود.
مدارک مورد نیاز:
صورت‌حساب بانکی که نشان‌دهنده موجودی کافی باشد.
مدارک مالی از طرف خانواده یا اسپانسرهای مالی.
اگر اسپانسری وجود دارد، نامه حمایتی از اسپانسر و مدارک مالی وی.
دانشجویان متقاضی ویزای F-1 باید نشان دهند که پس از اتمام تحصیل، قصد دارند به کشور خود بازگردند. این موضوع می‌تواند با ارائه مدارکی مانند:
وابستگی خانوادگی و شغلی در کشور مبدأ.
برنامه تحصیلی یا شغلی بعد از اتمام تحصیلات در کشور مبدأ.
مدارک ملکیت یا سرمایه‌گذاری در کشور خود.
علاوه بر مدارک ذکر شده، متقاضی باید مدارک زیر را در زمان درخواست ویزا ارائه دهد:
فرم DS-160 تکمیل‌شده (فرم آنلاین درخواست ویزای غیرمهاجرتی).
پاسپورت معتبر با حداقل 6 ماه اعتبار.
عکس مناسب برای ویزای آمریکا (طبق استانداردهای سفارت).
پرداخت هزینه درخواست ویزا (معمولاً 160 دلار).
گواهی ثبت‌نام در سیستم SEVIS و پرداخت هزینه آن.
پذیرش از موسسه آموزشی: پذیرش رسمی از یک موسسه آموزشی معتبر در آمریکا را دریافت کنید.
پرداخت هزینه SEVIS: پس از پذیرش، هزینه SEVIS را پرداخت کرده و شماره I-20 را دریافت کنید.
تکمیل فرم DS-160: فرم آنلاین DS-160 را تکمیل و تأییدیه آن را دریافت کنید.
پرداخت هزینه درخواست ویزا: هزینه درخواست ویزا را پرداخت کنید.
مراجعه به سفارت آمریکا برای مصاحبه: وقت مصاحبه برای درخواست ویزا را بگیرید و مدارک خود را در روز مصاحبه ارائه دهید.
انتظار برای پاسخ ویزا: پس از مصاحبه، منتظر تصمیم گیری سفارت آمریکا در خصوص درخواست ویزای تحصیلی خود باشید.
مدت زمان ویزا: ویزای F-1 به مدت تحصیل در آمریکا معتبر است، به علاوه 60 روز پس از اتمام تحصیل برای ترک آمریکا.
مجوز کار: دانشجویان F-1 ممکن است تحت شرایط خاص (مانند کار در محوطه دانشگاه یا کارهای مرتبط با رشته تحصیلی) مجاز به کار در آمریکا باشند.
تمدید ویزا: در صورت ادامه تحصیل، می‌توان ویزای F-1 را تمدید کرد، مشروط بر اینکه شرایط مربوط به دانشجویی بودن و پذیرش در یک موسسه آموزشی معتبر ادامه یابد.
فردی که در رشته مهندسی برق در یک دانشگاه معتبر آمریکایی پذیرفته شده است، نشان می‌دهد که توانایی تأمین هزینه‌های زندگی و تحصیل خود را دارد و همچنین با ارائه مدارک مالی از سوی والدین خود، اطمینان می‌دهد که پس از پایان تحصیلات به کشور خود باز خواهد گشت.
ویزای خانوادگی آمریکا برای افرادی صادر می‌شود که قصد دارند به خانواده خود در ایالات متحده ملحق شوند. این ویزاها به دو دسته کلی ویزای مهاجرتی خانوادگی (برای اقامت دائم) و ویزای غیرمهاجرتی خانوادگی (برای اقامت موقت) تقسیم می‌شوند.
این ویزاها برای افرادی است که عضو خانواده نزدیک شهروند یا مقیم دائم آمریکا هستند.
این دسته محدودیت سالانه ندارد.
IR-1: برای همسر شهروند آمریکا.
مثال: زنی که با یک شهروند آمریکایی ازدواج کرده و برای اقامت دائم به آمریکا می‌رود.
IR-2: برای فرزندان مجرد زیر 21 سال شهروند آمریکا.
مثال: کودکی که قصد پیوستن به والدین شهروند خود را دارد.
IR-5: برای والدین شهروندان بالای 21 سال آمریکا.
مثال: مادری که برای زندگی با فرزند شهروندش به آمریکا مهاجرت می‌کند.
این دسته محدودیت سالانه دارد و شامل بستگان دیگر می‌شود:
F1: فرزندان مجرد بالای 21 سال شهروند آمریکا.
مثال: دختری که پس از 25 سالگی قصد مهاجرت به والدین شهروند خود را دارد.
F2A: همسر و فرزندان مجرد زیر 21 سال مقیمان دائم آمریکا.
مثال: همسری که به همسر دارای گرین کارت خود ملحق می‌شود.
F2B: فرزندان مجرد بالای 21 سال مقیمان دائم آمریکا.
F3: فرزندان متأهل شهروند آمریکا.
F4: خواهر و برادرهای شهروندان آمریکایی بالای 21 سال.
تمام این ویزاها نیاز به درخواست از سوی اسپانسر (شهروند یا مقیم دائم آمریکا) دارند. ویزاهای مهاجرتی به طور مستقیم به اقامت دائم منتهی می‌شوند، اما ویزاهای غیرمهاجرتی معمولاً نیازمند تغییر وضعیت پس از ورود به آمریکا هستند.
شرایط دریافت ویزای خانوادگی آمریکا
ویزای خانوادگی آمریکا به افرادی تعلق می‌گیرد که قصد دارند به اعضای خانواده خود در آمریکا بپیوندند یا برای ملاقات و دیدار با آنها به این کشور سفر کنند. این ویزاها به دو دسته ویزای مهاجرتی (برای اقامت دائم) و ویزای غیرمهاجرتی (برای سفر موقت) تقسیم می‌شوند.
ویزای مهاجرتی خانوادگی برای کسانی صادر می‌شود که قصد دارند برای همیشه در آمریکا زندگی کنند و به طور دائم با خانواده خود در این کشور اقامت داشته باشند. این ویزاها معمولاً از طریق اسپانسر شدن یکی از اعضای خانواده که شهروند یا مقیم دائم آمریکا است، صادر می‌شود.
گروه اول (F1): فرزندان مجرد (زیر 21 سال) شهروندان آمریکایی.
گروه دوم (F2A و F2B):
F2A: همسر و فرزندان غیرمتاهل (زیر 21 سال) دارندگان کارت سبز (Permanent Residents).
F2B: فرزندان مجرد (بالای 21 سال) دارندگان کارت سبز.
گروه سوم (F3): فرزندان متاهل شهروندان آمریکایی.
گروه چهارم (F4): خواهر و برادرهای شهروندان آمریکایی.
اسپانسر: فردی که درخواست ویزای خانوادگی می‌دهد باید در ابتدا اسپانسر یا حامی متقاضی باشد. این اسپانسر باید شهروند یا مقیم دائم آمریکا باشد.
اثبات رابطه خانوادگی: متقاضی باید مستندات لازم (مانند گواهی ازدواج، تولد یا روابط خانوادگی) را برای اثبات رابطه خود با اسپانسر ارائه دهد.
پرداخت هزینه‌ها: متقاضی باید هزینه‌های مربوط به درخواست ویزا، از جمله هزینه پردازش مدارک و هزینه‌های مهاجرتی را پرداخت کند.
مراحل درخواست: ابتدا اسپانسر باید برای متقاضی یک فرم I-130 (درخواست برای نزدیک‌ترین بستگان) ارسال کند. پس از تأیید این فرم و پذیرش آن از سوی اداره مهاجرت، درخواست ویزا به سفارت یا کنسولگری آمریکا ارسال می‌شود.
درخواست اسپانسری: اسپانسر (شهروند یا مقیم دائم آمریکا) باید فرم I-130 را برای درخواست ویزای خانوادگی ارسال کند.
پرداخت هزینه‌ها و جمع‌آوری مدارک: پرداخت هزینه‌های مربوطه و جمع‌آوری مدارک لازم (اثبات رابطه خانوادگی، مدارک مالی و شغلی).
انتظار برای مصاحبه: پس از تأیید فرم I-130 و تایید اداره مهاجرت، متقاضی برای مصاحبه به سفارت یا کنسولگری آمریکا دعوت می‌شود.
پاسخ ویزا: پس از مصاحبه، ویزای خانوادگی صادر می‌شود و فرد می‌تواند به آمریکا سفر کند.
زمان انتظار: زمان انتظار برای دریافت ویزای خانوادگی مهاجرتی ممکن است بسیار طولانی باشد، به ویژه برای افرادی که در گروه‌های F2B (فرزندان بالغ) یا F4 (خواهر و برادر) قرار دارند.
ویزای مهاجرتی و اقامت دائم: برخی از ویزاهای خانوادگی می‌توانند به اقامت دائم (کارت سبز) تبدیل شوند، اما برای دریافت ویزای خانوادگی مهاجرتی، نیاز به مدارک و اسناد بیشتری است که باید به طور دقیق بررسی شوند.
با رعایت شرایط و ارائه مدارک کامل، دریافت ویزای خانوادگی آمریکا می‌تواند فرآیند قابل اجرایی باشد.
گرین کارت (Green Card) یا کارت اقامت دائم آمریکا به افراد اجازه می‌دهد که به طور قانونی در این کشور زندگی، کار و تحصیل کنند. یکی از مسیرهای اصلی دریافت گرین کارت، برنامه لاتاری گرین کارت (Diversity Visa Lottery) است، اما روش‌های دیگری نیز وجود دارد.
برنامه لاتاری گرین کارت توسط دولت آمریکا برای تنوع‌بخشی به جمعیت مهاجران طراحی شده است. هر ساله حدود 55,000 نفر از کشورهایی که نرخ مهاجرت کمتری به آمریکا دارند، از طریق قرعه‌کشی ویزای مهاجرتی دریافت می‌کنند.
مثال: فردی از ایران که از طریق ثبت‌نام در لاتاری انتخاب شده و پس از طی مراحل اداری، گرین کارت دریافت می‌کند.
شرایط: داشتن حداقل دیپلم یا 2 سال سابقه کاری مرتبط در 5 سال گذشته.
این گرین کارت برای افرادی صادر می‌شود که عضو خانواده یک شهروند یا مقیم دائم آمریکا هستند.
مثال: همسر یک شهروند آمریکایی که از طریق ویزای IR-1 وارد شده و گرین کارت دریافت می‌کند.
دسته‌ها: شامل همسر، فرزندان، والدین یا حتی خواهر و برادرهای شهروندان آمریکایی می‌شود.
این گرین کارت برای افرادی است که در زمینه‌های خاص شغلی واجد شرایط هستند.
مثال: دانشمندی که از طریق ویزای EB-1 به دلیل توانایی‌های فوق‌العاده گرین کارت دریافت می‌کند.
دسته‌ها: EB-1 (افراد با توانایی‌های ویژه)، EB-2 (افراد با تحصیلات پیشرفته)، EB-3 (کارگران ماهر)، EB-4 (کارمندان خاص مانند کارکنان مذهبی)، و EB-5 سرمایه‌گذاران).
افرادی که در آمریکا پناهنده شده‌اند یا پناهجویی آنها پذیرفته شده است، می‌توانند پس از یک سال درخواست گرین کارت بدهند.
مثال: فردی که به دلیل خطر جانی در کشور خود به آمریکا پناهنده شده است.
سرمایه‌گذاران خارجی که حداقل 800,000 دلار در یک منطقه هدف سرمایه‌گذاری کنند و 10 شغل ایجاد کنند، می‌توانند گرین کارت دریافت کنند.
مثال: کارآفرینی که یک رستوران زنجیره‌ای در آمریکا راه‌اندازی می‌کند.
این گرین کارت برای گروه‌های خاصی مانند مترجمان ارتش آمریکا یا کارکنان بین‌المللی صادر می‌شود.
مثال: مترجم افغان که برای نیروهای نظامی آمریکا کار کرده است.
ویزای لاتاری یکی از روش‌های دریافت گرین کارت است و به صورت قرعه‌کشی انجام می‌شود، در حالی که گرین کارت از طریق روش‌های متعددی از جمله خانواده، کار، سرمایه‌گذاری یا پناهندگی به دست می‌آید.
شرایط دریافت ویزای لاتاری و گرین کارت آمریکا
ویزای لاتاری آمریکا (DV Lottery) یکی از راه‌های مهاجرت به این کشور است که از طریق یک برنامه قرعه‌کشی سالانه به افرادی که واجد شرایط هستند، شانس دریافت گرین کارت (اقامت دائم) آمریکا را می‌دهد. در این برنامه، افراد از کشورهای مختلف که نسبت به آمریکا مهاجر کمتری دارند، می‌توانند درخواست دهند و در صورت برنده شدن، امکان دریافت گرین کارت و اقامت دائم در آمریکا را پیدا می‌کنند.
ویزای لاتاری یا برنامه ویزای تنوع، یک برنامه مهاجرتی است که توسط وزارت امور خارجه آمریکا برگزار می‌شود. این برنامه به صورت سالانه برگزار شده و به افرادی از کشورهای واجد شرایط این امکان را می‌دهد که برای دریافت ویزای مهاجرتی (گرین کارت) درخواست دهند.
1. کشور متقاضی:
کشور متقاضی باید یکی از کشورهای مورد تایید وزارت امور خارجه آمریکا باشد. این کشورها معمولاً شامل کشورهایی هستند که کمتر از 50,000 مهاجر در پنج سال اخیر به آمریکا فرستاده‌اند. به طور معمول، کشورهایی مانند ایران، مصر، پاکستان و بسیاری از کشورهای آفریقایی و آسیایی در این برنامه مجاز به شرکت هستند، اما برخی کشورهای دیگر (مثل کانادا، مکزیک، چین و هند) به دلیل تعداد زیاد مهاجران از این برنامه حذف می‌شوند.
2. تحصیلات یا تجربه کاری:
تحصیلات: حداقل داشتن مدرک دیپلم دبیرستان یا معادل آن (در صورتی که به تحصیلات دانشگاهی نرسیده باشید).
تجربه کاری: در صورتی که فرد مدرک دیپلم ندارد، باید حداقل دو سال تجربه کاری در پنج سال گذشته در یکی از مشاغل مورد تایید وزارت کار آمریکا داشته باشد. مشاغل باید در دسته‌بندی‌هایی باشند که نیاز به آموزش و مهارت‌های خاص دارند.
3. ثبت نام آنلاین:
متقاضیان باید به صورت آنلاین در سایت رسمی برنامه لاتاری (www.dvlottery.state.gov) ثبت‌نام کنند. این فرآیند معمولاً از اکتبر تا نوامبر هر سال به مدت یک ماه باز است.
4. عدم استفاده از برنامه‌های غیررسمی:
متقاضیان باید از سایت‌های غیررسمی و مشاوره‌های غیرمجاز دوری کنند زیرا این سایت‌ها معمولاً هزینه‌های اضافی می‌گیرند و یا اطلاعات نادرست ارائه می‌دهند.
ثبت نام آنلاین: متقاضیان باید در مهلت مقرر ثبت‌نام کنند و اطلاعات خود را در فرم آنلاین وارد کنند. پس از ثبت‌نام، یک شماره تأیید دریافت می‌کنند.
قرعه‌کشی: پس از پایان مهلت ثبت‌نام، قرعه‌کشی انجام می‌شود و برندگان از میان ثبت‌نام‌کنندگان انتخاب می‌شوند. این قرعه‌کشی به صورت تصادفی است و هیچ فردی نمی‌تواند برنده شدن را تضمین کند.
مراجعه به سفارت: اگر فردی برنده شود، باید برای مصاحبه به سفارت آمریکا مراجعه کند. در این مرحله، مدارک تحصیلی، شغلی، مالی و پزشکی بررسی می‌شود.
دریافت گرین کارت: پس از پذیرش ویزا، فرد می‌تواند به آمریکا سفر کرده و به طور دائم در این کشور زندگی کند.
گرین کارت یا کارت اقامت دائم آمریکا، به افرادی که به طور دائم در آمریکا زندگی می‌کنند، اجازه اقامت و کار می‌دهد. دریافت گرین کارت می‌تواند از طریق مسیرهای مختلفی صورت گیرد، از جمله از طریق خانواده، کار، یا برنامه‌های خاص مثل ویزای لاتاری.
1. اسپانسرینگ توسط خانواده یا کارفرما:
اگر شما یکی از اعضای نزدیک خانواده (همسر، فرزند، والدین یا خواهر/برادر) یک شهروند آمریکایی یا مقیم دائم باشید، می‌توانید درخواست گرین کارت کنید.
همچنین اگر کارفرمایی در آمریکا شما را استخدام کند و برای شما درخواست گرین کارت بدهد، شما می‌توانید از این طریق گرین کارت دریافت کنید.
2. برنامه لاتاری:
همان‌طور که قبلاً ذکر شد، برنامه لاتاری یکی از راه‌های دریافت گرین کارت است که به طور تصادفی به برندگان تعلق می‌گیرد.
3. پناهندگی یا وضعیت پناهجویی:
افرادی که در آمریکا وضعیت پناهندگی یا پناهجویی دارند، پس از مدت زمان مشخصی می‌توانند برای دریافت گرین کارت اقدام کنند.
4. مهاجرت از طریق سرمایه‌گذاری:
افرادی که برای سرمایه‌گذاری در آمریکا حداقل 1 میلیون دلار (یا 800 هزار دلار در مناطق خاص) سرمایه‌گذاری کنند و 10 شغل تمام‌وقت برای شهروندان آمریکایی ایجاد نمایند، می‌توانند از طریق ویزای EB-5 گرین کارت دریافت کنند.
درخواست اولیه:
متقاضی باید ابتدا درخواست اولیه خود را (فرم I-130 برای خانواده، فرم I-140 برای کار یا فرم I-526 برای سرمایه‌گذاران) به USCIS (اداره خدمات شهروندی و مهاجرت آمریکا) ارسال کند.
تأیید ویزا:
پس از تأیید درخواست، درخواست ویزا به سفارت یا کنسولگری آمریکا ارسال می‌شود و متقاضی باید برای مصاحبه آماده شود.
مراجعه به سفارت:
در مصاحبه، متقاضی باید مدارک مورد نیاز را ارائه دهد، از جمله شناسنامه، عکس، مدارک مالی و گواهی‌های پزشکی.
دریافت گرین کارت:
پس از تأیید ویزا، فرد می‌تواند به آمریکا سفر کند و پس از ورود، گرین کارت خود را دریافت کند.
تعداد ویزاهای لاتاری: هر سال تعداد معینی ویزای لاتاری وجود دارد (حدود 50,000 ویزا) که در میان کشورهایی که کمتر از 50,000 مهاجر به آمریکا فرستاده‌اند، توزیع می‌شود.
فرصت‌های خاص: برنامه لاتاری برای افرادی که از کشورهای دارای مهاجرت کمتر به آمریکا هستند، فرصت ویژه‌ای برای دریافت گرین کارت فراهم می‌کند.
نکته مهم: هر فرد فقط یک بار می‌تواند در سال برای ویزای لاتاری درخواست دهد و درخواست‌های متعدد منجر به رد شدن می‌شود.
ویزای سرمایه‌گذاری آمریکا برای افرادی طراحی شده است که قصد دارند از طریق سرمایه‌گذاری در اقتصاد این کشور اقامت موقت یا دائم دریافت کنند. این ویزاها به دو دسته اصلی غیرمهاجرتی (اقامت موقت) و مهاجرتی (اقامت دائم) تقسیم می‌شوند.
این ویزا برای سرمایه‌گذارانی صادر می‌شود که حداقل 1,050,000 دلار (یا 800,000 دلار در مناطق خاص هدف) در یک کسب‌وکار جدید در آمریکا سرمایه‌گذاری کنند و حداقل 10 شغل تمام‌وقت برای شهروندان یا مقیمان آمریکا ایجاد کنند.
مثال: فردی که در یک پروژه ساخت هتل در منطقه‌ای روستایی سرمایه‌گذاری می‌کند و گرین کارت دریافت می‌کند.
ویژگی‌ها: مسیر مستقیم به دریافت اقامت دائم (گرین کارت)، اما نیازمند رعایت شرایط ایجاد اشتغال و حفظ سرمایه‌گذاری برای حداقل دو سال.
این ویزا برای شهروندان کشورهای دارای معاهده سرمایه‌گذاری با آمریکا صادر می‌شود. سرمایه‌گذاری باید "قابل‌توجه" باشد و منجر به فعالیت اقتصادی فعال و مولد شود.
مثال: فردی از ترکیه که یک کافه زنجیره‌ای در نیویورک افتتاح می‌کند.
ویژگی‌ها: اقامت موقت است و تا زمانی که کسب‌وکار فعال باشد، می‌توان آن را تمدید کرد، اما به اقامت دائم منجر نمی‌شود.
اگر یک شرکت خارجی قصد دارد مدیر یا کارمند ارشد خود را به آمریکا منتقل کند و در این کشور شعبه‌ای راه‌اندازی کند، می‌تواند از این ویزا استفاده کند.
مثال: مدیر یک شرکت فناوری هندی که به آمریکا برای افتتاح شعبه‌ای جدید منتقل می‌شود.
ویژگی‌ها: امکان تغییر وضعیت به اقامت دائم (EB-1C) برای مدیران ارشد وجود دارد.
سرمایه‌گذاران با تخصص‌های خاص یا افرادی که کسب‌وکارهای نوآورانه‌ای را راه‌اندازی می‌کنند که به نفع اقتصاد و جامعه آمریکا است، می‌توانند از این ویزا استفاده کنند.
مثال: یک کارآفرین فناوری که در حوزه انرژی‌های تجدیدپذیر استارتاپ راه‌اندازی می‌کند.
ویژگی‌ها: مسیر مستقیم به گرین کارت، اما نیازمند اثبات تأثیر مثبت بر اقتصاد و جامعه آمریکا.
اگر سرمایه‌گذار یک کسب‌وکار کوچک در آمریکا تأسیس کند و خود را به عنوان نیروی متخصص استخدام کند، می‌تواند برای ویزای H-1B درخواست دهد.
مثال: یک مهندس نرم‌افزار که در آمریکا استارتاپ تأسیس می‌کند و خود را به عنوان مدیر فنی استخدام می‌کند.
ویژگی‌ها: محدودیت زمانی دارد و باید به اقامت دائم تبدیل شود.
EB-5: برای سرمایه‌گذاری‌های بزرگ و مستقیم منجر به گرین کارت می‌شود.
E-2: برای سرمایه‌گذاران از کشورهای خاص و اقامت موقت.
L-1 و H-1B: برای صاحبان کسب‌وکار یا متخصصانی که خودشان را در آمریکا به کار می‌گیرند.
هر نوع ویزا نیاز به مدارک مالی، برنامه تجاری دقیق و رعایت قوانین سرمایه‌گذاری آمریکا دارد.
ویزای EB-5 یک برنامه مهاجرتی ویژه برای سرمایه‌گذاران خارجی است که قصد دارند با سرمایه‌گذاری در اقتصاد آمریکا، اقامت دائم (گرین کارت) دریافت کنند. این ویزا به افراد و خانواده‌های آنها (همسر و فرزندان زیر 21 سال) اجازه می‌دهد که به آمریکا مهاجرت کرده و در این کشور زندگی و کار کنند.
شرایط دریافت ویزای سرمایه‌گذاری EB-5
یکی از اصلی‌ترین شرایط برای دریافت ویزای EB-5، انجام یک سرمایه‌گذاری قابل توجه است. متقاضی باید مبلغ مشخصی را در یک پروژه اقتصادی در آمریکا سرمایه‌گذاری کند:
حداقل سرمایه‌گذاری در مناطق غیرحساس اقتصادی (Normal Areas): 1 میلیون دلار.
حداقل سرمایه‌گذاری در مناطق با مشکلات اقتصادی (Targeted Employment Areas - TEA): 800 هزار دلار. این مناطق معمولاً شامل مناطق روستایی یا مناطقی با نرخ بیکاری بالا هستند.
برای دریافت ویزای EB-5، سرمایه‌گذار باید ثابت کند که سرمایه‌گذاری وی منجر به ایجاد حداقل 10 شغل تمام‌وقت برای شهروندان آمریکایی یا مقیمان دائمی آمریکا در مدت دو سال از تاریخ ورود به آمریکا می‌شود.
اگر سرمایه‌گذاری در یک پروژه منطقه‌ای خاص (Regional Center) انجام شود، شغل‌های غیرمستقیم (مثل شغل‌های مربوط به فعالیت‌های تجاری یا غیرمستقیم مرتبط با پروژه) نیز محاسبه می‌شوند.
سرمایه‌گذاری باید در یک کسب‌وکار تجاری قانونی و فعال در ایالات متحده صورت گیرد. این کسب‌وکار می‌تواند یکی از موارد زیر باشد:
تأسیس یک کسب‌وکار جدید: سرمایه‌گذار می‌تواند یک کسب‌وکار جدید ایجاد کرده و سرمایه‌گذاری خود را در آن انجام دهد.
توسعه یا بازسازی یک کسب‌وکار موجود: اگر یک کسب‌وکار در حال حاضر وجود دارد، سرمایه‌گذار می‌تواند آن را گسترش داده یا به حالت فعالیت بازسازی کند.
سرمایه‌گذاری در یک پروژه منطقه‌ای خاص (Regional Center): این نوع سرمایه‌گذاری معمولاً در پروژه‌های توسعه‌ای یا ساختمانی در مناطق هدف‌گذاری شده انجام می‌شود و نیاز به نظارت دقیق ندارد.
برای واجد شرایط بودن برای ویزای EB-5، سرمایه‌گذار باید نشان دهد که سرمایه‌گذاری وی در معرض خطر قرار دارد. این به این معنی است که سرمایه‌گذار نباید پول خود را فقط برای خرید اوراق قرضه یا دارایی‌های بدون خطر وارد کند، بلکه باید در یک پروژه تجاری که خطرات و بازده واقعی دارد، سرمایه‌گذاری نماید.
انتخاب پروژه مناسب برای سرمایه‌گذاری ضروری است. بسیاری از سرمایه‌گذاران ترجیح می‌دهند در پروژه‌های منطقه‌ای خاص (Regional Centers) سرمایه‌گذاری کنند که توسط دولت آمریکا تأسیس شده و در آن پروژه‌ها می‌توانند در مناطق محروم یا کم‌درآمد با سرمایه‌گذاری‌های 800 هزار دلاری شرکت کنند. پروژه‌های منطقه‌ای خاص، به دلیل داشتن برنامه‌های موجود برای نظارت و ایجاد شغل، به طور معمول کمتر از پروژه‌های دیگر نیاز به مدیریت مستقیم سرمایه‌گذار دارند.
متقاضی باید ثابت کند که پول سرمایه‌گذاری از منابع قانونی به دست آمده است. این شامل مدارک مالی، اسناد مالیاتی، و مستندات مربوط به درآمدها و دارایی‌های سرمایه‌گذار است. این امر به منظور جلوگیری از استفاده از پول‌های غیرقانونی یا بدست آمده از فعالیت‌های غیرمجاز است.
درخواست اولیه:
متقاضی ابتدا باید فرم I-526 (درخواست برای مهاجرت از طریق سرمایه‌گذاری) را به اداره مهاجرت آمریکا (USCIS) ارسال کند. این فرم شامل اطلاعات مربوط به پروژه سرمایه‌گذاری و شواهد لازم برای ایجاد شغل است.
مراجعه به سفارت یا کنسولگری آمریکا:
پس از تأیید فرم I-526، فرد باید برای دریافت ویزای مهاجرتی به سفارت یا کنسولگری آمریکا در کشور خود مراجعه کرده و مصاحبه انجام دهد. در این مرحله، متقاضی باید مدارک مالی و اسناد قانونی خود را ارائه دهد.
دریافت گرین کارت موقت:
پس از ورود به آمریکا، متقاضی و خانواده‌اش گرین کارت موقت (دولتی) دریافت می‌کنند که معمولاً برای مدت 2 سال معتبر است.
درخواست تبدیل به گرین کارت دائم:
پس از گذشت 2 سال، سرمایه‌گذار باید فرم I-829 (درخواست برای تبدیل وضعیت به گرین کارت دائمی) را ارسال کند. این درخواست باید اثبات کند که سرمایه‌گذاری منجر به ایجاد حداقل 10 شغل شده است. در صورت موفقیت در این مرحله، گرین کارت دائمی صادر می‌شود.
1. دریافت گرین کارت:
سرمایه‌گذاران و خانواده‌های آنها (همسر و فرزندان زیر 21 سال) می‌توانند گرین کارت و اقامت دائم در آمریکا را دریافت کنند
2. دسترسی به امکانات تحصیل و بهداشت:
دارندگان گرین کارت می‌توانند از امکانات تحصیل رایگان در مدارس عمومی و همچنین خدمات بهداشتی بهره‌مند شوند
3. امکان زندگی و کار در هر کجا در آمریکا:
دارندگان گرین کارت می‌توانند در هر ایالت یا شهری که مایلند زندگی و کار کنند
فرصت برای شهروندی:
پس از 5 سال از دریافت گرین کارت، سرمایه‌گذار و خانواده‌اش می‌توانند درخواست شهروندی (پاسپورت آمریکایی) بدهند.
ویزای EB-5 یک فرصت عالی برای کسانی است که توانایی مالی کافی دارند و مایلند در آمریکا اقامت کنند. با این حال، شرایط آن نیاز به دقت و مشورت حقوقی دارد زیرا فرآیندها پیچیده و دارای الزامات خاص است.
این ویزاها برای افرادی است که به دنبال اقامت دائم در آمریکا هستند:
EB-1: برای افراد با توانایی‌های فوق‌العاده، اساتید برجسته یا مدیران ارشد شرکت‌های بین‌المللی. مثال: دانشمند برجسته‌ای در رشته زیست‌فناوری.
EB-1: برای افراد با مدرک تحصیلی پیشرفته یا توانایی ویژه. مثال: یک مهندس با مدرک دکترا.
EB-2: برای کارگران ماهر، متخصصان و دیگر کارگران. مثال: پرستاری که در بیمارستان آمریکایی استخدام می‌شود.
EB-5: برای سرمایه‌گذاران خارجی که حداقل 800 هزار دلار سرمایه‌گذاری می‌کنند و شغل ایجاد می‌کنند. مثال: یک کارآفرین که کسب‌وکاری راه‌اندازی می‌کند.
هر نوع ویزا شرایط و محدودیت‌های خاص خود را دارد و نیاز به درخواست از طریق کارفرما یا اسپانسر دارد.
این ویزاها به افرادی داده می‌شود که قصد اقامت دائم و کار در آمریکا دارند.
شرایط:
داشتن توانایی‌های استثنایی در زمینه‌ای خاص (علم، هنر، ورزش).
مدیران ارشد شرکت‌های بین‌المللی که به آمریکا منتقل می‌شوند.
اثبات دستاوردهای خاص (مانند جوایز بین‌المللی یا دستاوردهای مهم شغلی).
مثال: دانشمندی که در تحقیقات علمی پیشرو بوده است.
شرایط:
داشتن مدرک کارشناسی ارشد یا بالاتر.
شغل پیشنهادی باید در راستای منافع ملی یا نیازهای اقتصادی آمریکا باشد.
مثال: یک مهندس عمران که برای پروژه‌های زیرساختی به آمریکا دعوت شده است.
شرایط:
داشتن مهارت خاص یا مدرک دانشگاهی در یک زمینه مشخص.
پیشنهاد شغلی از کارفرمای آمریکایی.
مثال: یک پرستار متخصص که برای کار در بیمارستان آمریکایی استخدام می‌شود.
شرایط:
سرمایه‌گذاری حداقل 1,050,000 دلار (یا 800,000 دلار در مناطق خاص).
ایجاد حداقل 10 شغل تمام‌وقت برای شهروندان آمریکا.
مثال: کارآفرینی که در یک کسب‌وکار تولیدی در آمریکا سرمایه‌گذاری می‌کند.
دریافت پیشنهاد شغلی از کارفرمای آمریکایی (برای اکثر انواع ویزا).
تکمیل فرم‌های مورد نیاز:
فرم I-129 برای ویزاهای غیرمهاجرتی.
فرم PERM یا I-140 برای ویزاهای مهاجرتی.
تأیید درخواست از سوی سازمان خدمات مهاجرتی آمریکا (USCIS).
مصاحبه در سفارت یا کنسولگری آمریکا.
دریافت ویزا و ورود به آمریکا.
نکته: برخی ویزاها نیازمند تأییدیه‌های خاص از وزارت کار آمریکا هستند تا اطمینان حاصل شود که نیروی کار داخلی تحت تأثیر قرار نمی‌گیرد.
مهاجرت به آمریکا مزایایی چون دسترسی به فرصت‌های شغلی گسترده، کیفیت بالای زندگی، سیستم آموزشی و بهداشتی پیشرفته، و امکان زندگی در جامعه‌ای چندفرهنگی را فراهم می‌کند. همچنین، مسیر پیشرفت حرفه‌ای و شخصی با حمایت از نوآوری و کارآفرینی در این کشور هموار است.
شبکه مترجمین اشراق با بهره گیری از متخصصان و نخبگان دانشگاهی و با استفاده از بیشاز ده سال تجربه خود در زمینه ترجمه رسمی، با ترجمه مدارک شما به زبان انگلیسی شما را در مسیر مهاجرت به آمریکا همراهی می‌کند. همچنین شبکه مترجمین اشراق با ترجمه مقاله شما و ویرایش نیتیو آن، راه شما را در اخذ پذیرش از دانشگاه‌های آمریکا هموارتر می‌کند.
