ده زبان سخت دنیا و علت سخت بودن آنها
زبانشناسان با توجه به مدت زمان یادگیری زبانها توسط زبان آموزان به ترتیب ده زبان سخت دنیا را همراه با دلیل آنها بیان کرده اند. ژاپنی، کره ای، عربی، لهستانی، گرجستانی، چینی، مجارستانی و ... جز سخترین زبانها برای یادگیری است.
یادگیری زبان جدید می تواند جالب باشد و فرصت های جدیدی را برای ما ایجاد کند. با این وجود یادگیری برخی از زبانها آسانتر می باشد. پس یادگیری کدام زبانها دشوارترین می باشد؟ قطعا یادگیری زبان جدید کار آسانی نیست، اما با دنبال کردن برخی روشها می توان آنها را آسانتر کرد. اگرچه یادگیری زبان تا حدود زیادی به زبان بومی فرد و بسیاری از عوامل دیگر بستگی دارد، فهرستی از سخت ترین زبانهای دنیا را برای فراگیران ارائه می دهیم.
ده زبان سخت دنیا
1. زبان ژاپنی
طبق رده بندی FSI (موسسه خدمات رسانی خارجی)، زبان ژاپنی سخت ترین زبان یادگیری برای انگلیسی زبان نیتیو می باشد. این رده بندی نه تنها خود زبان بلکه جنبه فرهنگی را نیز مد نظر قرار می دهد که با یادگیری هر نوع زبانی همراه است، لذا تعجب آور نیست که سخت ترین زبان از فرهنگی نشئت بگیرد که تنظیم آن برای غربی ها بسیار دشوار باشد. از لحاظ دستوری، زبان ژاپنی بسیار متفاوت از انگلیسی می باشد؛ ژاپنی به خانواده زبان خود، ژاپنی و یا ژاپنی ـ ریوکیوان متعلق است، بنابراین لغات ناآشنایی دارد مگر در مواردی که برخی از لغات قرض گرفته شده اند. سیستم نوشتاری ژاپنی بجای حروف الفبا دارای کاراکترهایی می باشد که برگرفته از زبان چینی و دو سیلابی های مختلف می باشد. اگر یک انگلیسی زبان دیدید که با تسلط کامل ژاپنی حرف می زند، او را تحسین کنید زیرا یکی از سخت ترین زبانهای دنیا محسوب می شود.
2. کره ای
حدود 80 میلیون نفر در دنیا به زبان کره ای صحبت می کنند، زبان شناسان تاریخ این را یک زبان مجزا می نامند، بدین معنی که تا کنون نتوانسته اند آن را در یک خانواده زبان قرار دهند. بنابراین همانند زبان ژاپنی دارای لغات ناآشنا می باشد، اما تنها مسئله این نیست. سیستم نوشتاری ـ هانگول ـ که در کمیسیون ایجاد شد، اصول حروف الفبا و سیلاب ها را باهم ترکیب می کند تا چیزی کاملا منحصر بفرد تولید کند. زبان کره ای هفت سطح گفتار دارد که معمولا بعنوان خاتمه فعل مشخص می شوند؛ یعنی با توجه به رسمیت موقعیت، گویندگان کلام خود را تغییر می دهند.
3. عربی
آسان ترین بخش زبان عربی الفبای آن می باشد. خود کلمات عربی چیزی نیستند که قبلا دیده یا شنیده باشید. کلمات عربی با افزودن یک سری صداها به ریشه آن شکل می گیرند، که معمولا سه حرف بی صدا دارند؛ الگوهای صدایی ریشه کلمه نوع آن، حالت دستوری، تعداد و جنسیت را تعیین می کنند که به معنای واقعی کلمه منجر می شود. با یادگیری این موارد، در مواقع ادبیات و شکل نوشتاری آن را یاد می گیرید. از آنجاییکه میلیون ها نفر در سرتاسر جهان به این زبان صحبت می کنند، بدیهی است که مردم با لهجه های مختلف عربی صحبت کنند و حتی گاهی اوقات عربی زبانها همدیگر را نیز درک نمی کنند.
4. لهستانی
40 میلیون نفر در سراسر دنیا به زبان لهستانی صحبت می کنند، اما در مقایسه با زبانهای دیگر، نعداد اندکی آن را بعنوان زبان دوم انتخاب می کنند. دشواری زبان لهستانی به چند عامل مهم دلالت دارد: مورد نخست تلفظ پایه است. سلام ساده (cześć’) برای بسیاری از خارجی ها کابوس می باشد. بدین علت است که زبان لهستانی شهرت خود را از "دشواری کلمات" دارد. دومین عامل که دشوارترین است، به لایه های گرامری زبان مرتبط می شود. تشکیل کامل وجه فعل به تنهایی غیر ممکن می باشد، بویژه برای انگلیسی زبان ها. لهستانی ها هفت وجه فعل دارند که هر کدام به نوبه خود تحت تاثیر جنسیت قرار می گیرد؛ برخلاف زبان انگلیسی که دو جنسیت (مونث و مذکر) دارد، زبان لهستانی هفت جنسیت دارد. شما می توانید به هفت شیوه مختلف هر اسمی را کوتاه کنید، در حالیکه اعداد می توانند تا 17 شکل مختلف داشته باشند، مثلا به 17 شکل مختلف می توان عدد شش را گفت.
5. گرجستانی
4.3 میلیون نفر در بخش جنوبی گرجستان یعنی قفقاز به این زبان حرف می زنند، به همین علت تعداد اندکی از انگلیسی زبانها تمایل دارند این زبان کوچک را فرا بگیرند. برای شروع، بایستی حروف الفبای Elvish را فرا بگیرید و بعد قسمت جالب این زبان شروع می شود. علیرغم اینکه ساختار گرامری بهم چسبیده ناآشنا دارد، ولی زبان گرجستانی بسیار معنادار است.
6. سخت ترین و پرکاربرد ترین لهجه چینی: مندرین
مندرین و یا همان چینی استاندارد زبان رسمی پرجمعیت ترین کشور جهان می باشد که چالش بزرگی برای انگلیسی زبانان بیشتر کشورها می باشد. همانند زبان ویتنامی، افعال فاقد زمانها می باشند ـ در انگلیسی زمانهای مختلف با نشانه های زمانی مثل "yesterday" (دیروز) و یا “tomorrow” (فردا) مشخص می شوند. علاوه بر این، از تون ها استفاده می کند یعنی اینکه یک کلمه با دو لحن مختلف دو کلمه متفاوت را ایجاد می کند. سختی زبان مندرین بخاطر سبک نوشتاری آن می باشد. زبان مندرین بجای حروف الفبا از کاراکترها استفاده می کند که هر کدام بیانگر یک کلمه هستند. ممکن است که فردی در طول زندگانی خود کاراکترهای یادگیری زبان چینی را داشته باشد اما هنوز هم آنها را بطور کامل نداند. کانتونوس دیگر زبان مهم چینی است که به مندرین مربوط می شود و یادگیری آن نیز سخت است. با این وجود، این دو زبان متقابلا قابل درک نیستند.
7. مجارستانی
اکثر زبانهای اروپایی از یک خانواده زبانی نشئت می گیرند، یعنی هندی ـ اروپایی. زبان مجارستانی حتی زبان آموز تعلیم دیده را نیز دچار سردرگمی می کند. دوازده میلیون نفر به زبان مجارستانی ـ زبان فنلاندی ـ صحبت می کنند که زبانی بهم چسبیده است؛ بدین معنی که انگلیسی زبانها فقط نحوه ی استفاده از کلمات و جملات را درک می کنند. بعنوان مثال، عبارتهای کامل ("with my (female) friend") به یک کلمه (‘barátnőmmel’ ) تبدیل می شوند.
8. تایلندی
حدود 20 میلیون نفر نیتیو زبان تایلندی هستند که بخشی از خانواده تایلندی ـ کادایی می باشد و 95 زبان را در جنوب شرقی آسیا و چین جنوبی در بر می گیرد. بسیاری از کلمات زبان تایلندی از سانسکریت، زبان هندی ـ اروپایی قرض گرفته شده اند که در یادگیری زبان تایلندی کمک چندانی به دانش آموز انگلیسی زبان نمی کند. حتی گرامر زبان تایلندی سخت تر از حد متوسط می باشند، 44 حرف بی صدا، 15 صامت و 4 نشان تشخیص تون دارد. شکل گفتاری و نوشتاری متنوع زبان تایلندی به دو رجیستر مختلف بستگی دارد که با توجه به مفهوم اجتماعی بکار می روند.
9. مغولی
کمتر از شش میلیون نفر مغول بومی در مغولستان و چین به این زبان صحبت می کنند، به ندرت پیش می آید که با زبان مغولی مواجه شوید، مگر اینکه آن را جستجو کنید. حروف الفبای آن که بصورت بالا و پایین نوشته می شود، شروع خوبی برای یادگیری این زبان است؛ علیرغم اینکه از سال 1941 به زبان سیریلیک نوشته شده است، از ادبیات بسیار خوبی برخوردار است. نکته دیگری که یادگیری زبان مغولی را دشوار می کند هماهنگی واکه ها (صامت ها) می باشد، که با توجه به حرکات دهان در تولید صدا این صامت ها کنار هم قرار می گیرند و معمولا صامت ها از یک گروه در کنار هم استفاده می شوند.
10. فنلاندی
زبان فنلاندی که از شمال هم خانواده فنلاندی زبان مجارستانی می باشد، اشتراکات زیادی با زبان مجارستانی دارد. همانند زبان مجارستانی، حرف اول و دوم صداهای مختلفی تولید می کنند. مسئله بزرگ در یادگیری این زبان این است که تفاوت های لحظه ای حروف باعث تولید یک کلمه کامل می شود، مثلا tuuli (باد)، tuli (آتش). زبان فنلاندی با داشتن زبان بهم چسبیده باعث می شود که کلمات طولانی تر باشند و درک معنای آنها برای انگلیسی زبانها بسیار دشوار باشد. زبان استونیایی رابطه نزدیکی با فنلاندی دارد، اما این دو زبان قادر به درک متقابل هم نیستند.
