هوش مصنوعی ، توانایی رایانه دیجیتال یا ربات کنترلشده توسط کامپیوتر در انجام کارهایی است که معمولاً با موجودات هوشمند در ارتباط است. این اصطلاح غالباً در پروژه توسعه سیستمهای وقفشده با فرآیندهای فکری مشخصه انسانها، مانند توانایی استدلال، کشف معنا، تعمیم و یا آموختن از تجربه گذشته به کار میرود.
هوش مصنوعی (AI) به شبیه سازی هوش انسان در ماشین هایی گفته می شود که برنامه ریزی شده اند مانند انسان فکر کنند و اقدامات آنها را تقلید می کنند. این اصطلاح همچنین ممکن است در مورد هر ماشینی که از ویژگی های مرتبط با ذهن انسان مانند یادگیری و حل مسئله برخوردار است، استفاده شود.
ویژگی ایده آل هوش مصنوعی توانایی آن در منطقی سازی و انجام اقداماتی است که بیشترین شانس را برای دستیابی به یک هدف خاص دارند.
وقتی بیشتر افراد اصطلاح هوش مصنوعی را می شنوند ، اولین چیزی که معمولاً به آن فکر می کنند ربات ها است. این به این دلیل است که فیلم ها و رمان های با بودجه کلان داستان هایی در مورد ماشین آلات شبیه به انسان می بافند که ویرانگر زمین هستند. اما هیچ چیز فراتر از حقیقت نیست.
هوش مصنوعی بر این اصل استوار است که هوش انسان را می توان به گونه ای تعریف کرد که یک ماشین به راحتی از آن تقلید کرده و وظایفی را انجام دهد، اهداف هوش مصنوعی شامل یادگیری ، استدلال و ادراک است.
هوش مصنوعی ، توانایی رایانه دیجیتال یا ربات کنترلشده توسط کامپیوتر در انجام کارهایی است که معمولاً با موجودات هوشمند در ارتباط است. این اصطلاح غالباً در پروژه توسعه سیستمهای وقفشده با فرآیندهای فکری مشخصه انسانها، مانند توانایی استدلال، کشف معنا، تعمیم و یا آموختن از تجربه گذشته به کار میرود. از زمان توسعه رایانه دیجیتال در دهه 1940، ثابتشده است كه رایانهها را میتوان برای انجام كارهای بسیار پیچیده برنامهریزی كرد - مثلاً كشف اثبات نظریههای ریاضی یا بازی شطرنج. بااینوجود، باوجود ادامه پیشرفت در سرعت پردازش کامپیوتر و حافظه، هنوز هیچ برنامهای وجود ندارد که بتواند انعطافپذیری انسان را نسبت به دامنههای گستردهتر یا در کارهایی که دانش روزمره زیادی دارند مطابقت دهد. از طرف دیگر، برخی از برنامهها در انجام کارهای خاص، به سطح عملکردمتخصصان انسانی دستیافتهاند، بهطوریکه هوش مصنوعی به این معنا محدود در برنامههای مختلفی مانند تشخیص پزشکی، موتورهای جستجوگر رایانه و تشخیص صدا یا دستنویس پیدا میشود.
تحقیقات هوش مصنوعی از دو روش متمایز و تا حدی مقابل هم - رویکرد نمادین («از بالا به پایین») و رویکرد ارتباط گرایی («از پایین به پایین») - پیروی میکنند. رویکرد از بالا به پایین درصدد است تا با تجزیهوتحلیل شناختی مستقل از ساختار بیولوژیکی مغز، ازنظر پردازش نمادها، هوشیاری را تکثیر کند. از طرف دیگر، رویکرد از پایین به پایین شامل ایجاد شبکههای عصبی مصنوعی بهمنظور تقلید از ساختار مغز است.
با استفاده از روشهای ذکرشده در بالا، تحقیقات AI تلاش میکند تا به یکی از سه هدف برسد: هوش مصنوعی قوی، هوش مصنوعی کاربردی، یا شبیهسازی شناختی. هوش مصنوعی قوی قصد دارد ماشینهایی بسازد که فکر میکنند. (اصطلاح قوی هوش مصنوعی برای این دسته از تحقیقات در سال 1980 توسط فیلسوف جان سیرل از دانشگاه کالیفرنیا در برکلی معرفی شد.) آرمان نهایی هوش مصنوعی قوی تولید دستگاهی است که توانایی فکری کلی آن قابلتشخیص از توانایی یک انسان است. بودن. همانطور که در بخش عطفهای اولیه در هوش مصنوعی توضیح داده شده است، این هدف در دهههای 50 و 60 میلادی موردتوجه زیادی قرار گرفت. تا به امروز، پیشرفت اندک بوده است. برخی منتقدان شک دارند که آیا تحقیقات حتی سیستمی با توانایی کلی فکری مورچه را در آینده قابل پیشبینی تولید خواهند کرد. درواقع، برخی محققان که در دو شاخه دیگر AI کار میکنند، هوش مصنوعی را لایق پیگیری کردن نمی دانند.
ویرایش یکی از مهمترین بخشهای یک مقاله یا متون میباشد زیرا با ویرایش تخصصی و حرفهای میتوان کیفیت یک مقاله یا متون را بالا برد. شما میتوانید با سفارش متون خود به ویراستاران شبکه مترجمین اشراق کیفیت متون خود را چند برابر کنید.